Niemand vindt het leuk om een bekeuring te krijgen, al helemaal niet als het om een relatief klein vergrijp gaat. Maar ook het uitdelen van een bekeuring is niet altijd even prettig, of gemakkelijk. Soms speelt de administratieve rompslomp voor de opsporingsambtenaar mee om de burger niet ‘lastig te vallen’ met een bekeuring voor een kleine overtreding. Natuurlijk regels, moeten gehandhaafd worden. Maar een opsporingsambtenaar ziet feiten soms ook door de vingers. Dus dan ontstaat de vraag; Hoe voorkom je ogenschijnlijke willekeur bij sanctioneren voor lichte overtredingen? Welke speelruimte heeft een handhaver?
Aanvullingen, opmerkingen en/of tips? Reageer hieronder of stuur een mail.
Geef een antwoord