Het is niet nodig om landelijke regels rondom uitbesteding van gemeentelijke ICT-diensten aan te passen. Aanbesteding door gemeenten valt immers…
Onafhankelijkheid en gemeentelijk regisseren zijn één. Waarom? Er wordt gewerkt met expertise uit de samenleving. Vandaar dat van meet af aan mijn stelling is “wel uitbesteden maar niet privatiseren”. Vestia, NS, Meavita en de Nederlandse Munt bevestigen deze stelling.
De afgelopen 10 jaar hebben we veel gemeenten zien pogen om de stap te maken naar regisseren. Helaas verwordt het begrip soms tot een soepje van opvattingen die leiden tot de raarste resultaten. Wat is ook weer een regisserende gemeente? Dit is een gemeente die langs de drie lijnen “samen maken”, “samen doen” en “uitbesteden” is georganiseerd. Dit is in gemeenteland een paradigmashift.
Wie wil dat niet, regie? Lekker loslaten, geld besparen en zo meer vertrouwen van je inwoners krijgen.
In 2005 viel de VNG visie 2015 op Dienstverlening op de mat. Een ambitieus innovatieprogramma. Vandaag blijkt 10 jaar vooruitkijken niet mee te vallen.
Gemeenten zijn druk bezig met de transities en vergeten daarbij vaak dat niet alle heil uit de regio komt. Je kan ook taken uitbesteden.
Private schuldhulpverleners. Ze kunnen de lange rij mensen helpen die voor de poort van de lokale hulpverlening staan te wachten, maar gemeenten zijn huiverig om ze in te huren. “Veel gedupeerden van malafide organisaties melden zich al.”
Als gemeente sta je voor de keuze de om de hulp zelf te doen of te uitbesteden. Voor beide keuzes is iets te zeggen, maar een gemeente kan het hoe dan ook best zelf, die schuldhulpverlening.
Het uitbesteden of zelfs afstoten van maatschappelijk vastgoed krijgt nog in weinig gemeenten de handen op elkaar.
Met het wegvallen van grote projecten blijkt Bouw- en Woningtoezicht een kostbare aangelegenheid voor gemeenten. “In de toekomst zal het belang van certificaten alleen maar toenemen.”