Twee publicaties over de jeugdzorg. De een bespiegelend; de ander praktischer. Helpen zij gemeenten op weg bij het organiseren van deze belangrijke taak?
Ja en nee. De Drentse pilot jeugd kan landelijk op grote belangstelling rekenen. Een praktische handleiding met resultaten van best practices is dus welkom. Het boekje Als jeugd en toekomst tellen over de pilot biedt vooral een visie op de pedagogische basis voor de zorgverlening. Daardoor is het weinig specifiek als het gaat om het proces dat gemeenten moeten inrichten om kwetsbare jeugd te helpen.
De visie gaat uit van het zogeheten Positieve Opgroeien, dat zeven niveaus van interventie onderscheidt:
– Universeel: in het onderwijs, bijvoorbeeld;
– Selectief: Voorlichting. Gesprekken met ouders;
– Licht: Trainingen. Kortdurende interventies;
– Intensief: Langdurige ondersteuning en casemanagement;
– Specialistisch: Behandeling en specifieke trainingen;
– Intensief en specialistisch: Voor mulitprobleeminterventies;
– Overname van opvoeding: Dagbehandeling of pleegzorg.
Het speerpunt van de visie en daarmee van de pilot in Drenthe is de ambitie om kinderen in eigen sociale omgeving te laten opgroeien. De begeleiding van de gemeenten en hulpverleners is gericht op de zelfredzaamheid van gezinnen. Gedeputeerde Ard van der Tuuk zegt overigens wel dat er gevallen zijn waar de eigen kracht van mensen ver is te zoeken. “Ouders en jeugdigen moeten altijd kunnen rekenen op ondersteuning, een vangnet.”
Integrale zorg
Dan de Handreiking Integrale Zorg. De publicatie begint met een checklist van de factoren die het succes van hulp moeten garanderen. Het gaat om acht zaken die in de steigers gezet moeten worden:
1) De juiste partners
Het gaat om kernpartners die nodig zijn voor de jeugdzorg.
2) Goede samenwerkingsafspraken
Hier is het de vraag of er goede, bindende afspraken zijn gemaakt met de partners.
3) Sterke samenwerkingscultuur
Hier komt de visie weer scherp in beeld. De partners moet hier achter staan en ja, er zin in hebben.
4) Regie op alle niveaus
Het gaat hier om het vastleggen en continu verbeteren van de vraaggestuurde coördinatie van de hulp.
5) Continuïteit in complexe zorgtrajecten
Vaak zijn meerdere organisaties bij de zorg betrokken en dat voor langere tijd. Het is dan wel de bedoeling dat er duidelijke en gefaseerde zorgtrajecten zijn.
6) Toepassing van kennis over effectiviteit
Gemeenten moeten op zoek naar professionals die ketenzorg kunnen bieden en dit vastleggen in zorgtrajecten.
7) Systematische evaluatie en kwaliteitsverbetering
De trajecten moeten systematisch tegen het licht worden gehouden en waar nodig verbeterd worden.
8) Informatie uitwisseling praktisch en juridisch geregeld
De jeugdzorg is momenteel nog erg bureaucratisch, wat ook komt door de verschillende, financiële stromen. De handreiking stelt dan ook dat expliciete aandacht nodig is voor het beperken van administratie en vergaderingen.
De handreiking is vooral gericht op de zwaardere vormen van jeugdzorg. De vraag is dan natuurlijk om hoeveel jongeren het gaat. Met cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek is de volgende schatting te maken:
- In kleine gemeenten wonen circa 50 kinderen en jongeren uit de doelgroep;
- In middelgrote gemeenten wonen circa 250 kinderen en jongeren uit de doelgroep;
- In grote gemeenten wonen circa 500 kinderen en jongeren uit de doelgroep.
De handreiking is opgesteld door GGZ Nederland, de VGN, Jeugdzorg Nederland, de VOBC – LKC en het landelijk expertisecentrum speciaal onderwijs. In de publicatie zijn de succesfactoren verder uitgewerkt. Ook zijn er tips voor het verminderen van de bureaucratie en informatie over praktijkvoorbeelden.
De race naar gemeentelijke jeugdzorg:
| Er zijn nog plaatsen. Kom naar het congres over de jeugdzorg >> |
|---|
Met jeugdzorg is het mijn persoonlijke ervaring dat net zoals in het onderwijs de hullie/sullie cultuur overheerst en dat het nut van SAMEN problemen aanpakken, ontbreekt. Jammer.. volgens mij zijn dat gemiste kansen. En het is zo simpel. Ouder signaleert, Jeugdzorg anticipeert en participeert. Jeugdzorg signaleert, ouder anticipeert en participeert. Kind signaleert, Jeugdzorg en ouder anticipeert en participeert. En hou op met management-infotijd en onjuiste onvolkomen beweringen in rapporten om de situatie aannemelijk te maken voor de rechter, dat is zo onjuist en onterecht. Wees gewoon kernachtig. En iedere 9 maanden naar de rechter; kost allemaal tijd en geld. Biedt een open deur aan elkaar aan: deze situatie kan veranderd worden wanneer 1 der 3 partijen een wijziging verlangd. Dat ondervangt al een hele hoop.