Gemeenten lopen wat betreft een nuttige inzet van ICT zo’n vijf jaar achter. En dat gat wordt maar niet kleiner.
COLUMN – Peter Castenmiller
Onlangs mocht ik aanzitten bij een lezing voor bestuurders, over vernieuwing, innovatie en ICT. Voor mijn gevoel worden bestuurders steeds jonger. Vermoedelijk is dat louter een illusie, veroorzaakt door mijn eigen stijgende leeftijd.
Hoe dan ook, tussen de bedrijven door babbelde ik met een aantal jongere burgemeesters en wethouders, die bovendien, misschien vanwege het onderwerp in die avond, verrassend vaak een eerdere carrière in het bedrijfsleven en in het bijzonder de ICT hadden gekend. Stuk voor stuk klaagden ze steen en been over de moeite die zich hadden moeten getroosten om hun eigen Mac, hun notebook, hun Ipad, hun Iphone geaccepteerd te krijgen in de gemeentelijke organisatie.
Social media
Wat ICT betreft zat de gemeente namelijk op slot. De gemeente kende bijvoorbeeld alleen applicaties die onder Windows draaien, bij voorkeur Windows XP, want dat was zo lekker stabiel. Dat was niet de enige belemmering, deze nieuwe bestuurders zijn al jaren gewend om te linkedin
Om dezelfde reden is draadloos werken niet mogelijk. Vanuit huis inloggen op het gemeentelijk netwerk is eveneens ‘not done’ en cloud computing is moderne malligheid waar toch niemand behoefte aan heeft.
Eén van de sprekers benadrukte dat gemeenten zich op deze wijze zich niet alleen hopeloos ouderwets tonen, ze missen allerlei kansen op synergie met de lokale gemeenschap. En jonge, moderne medewerkers jagen ze bijna gillend gek de deur uit, omdat ze gedwongen worden louter met verouderde hulpmiddelen te werken.
Nota
Zelfs de wethouders liepen tegen allerlei papieren muren aan, zoals het investerings- en afschrijvingsbeleid, het wachten op een nieuwe communicatienota of doodgewoon de onwil van de systeembeheerder in kwestie. Verder werd het argument van ‘veiligheid en bescherming van de informatie’ opmerkelijk vaak in stelling gebracht.
Ook daar maakte de spreker korte metten mee. De gemeente zet een torenhoog virtueel hek rond de hele organisatie, terwijl wellicht hooguit 5% van de informatie een dusdanig gevoelig karakter heeft, dat het de moeite waard loont om dat deeltje af te schermen.
Ondanks de positieve instelling van de bestuurders die deze avond aanwezig waren, liep ik toch wat pessimistisch naar huis. Het gevoel dat gemeenten wat een nuttige inzet van ICT betreft zo’n 5 jaar achterlopen, overheerste. Natuurlijk, ook gemeenten zullen stappen gaan zetten, moderniseren en innoveren. Over tien jaar zijn ze tien jaar verder. Alleen, ik vrees dat ze dan nog steeds 5 jaar achterlopen.
Peter zal het wel niet zo bedoeld hebben in deze maand Lektober. Toch? Mag ik hopen?
Wat een gemopper, een column geef de mening van de persoon die hem geschreven heeft weer.
Ook heeft een column het doel om reacties uit te lokken. Het zet mensen aan het denken.
Heb de column geplaatst op mijn site http://www.veiligleefbaar.nl
Wat jammer dat de schrijver van dit artikel niet de moeite heeft genomen om de ICT’ers binnen de lokale overheid hun kant van het verhaal te laten vertellen. Een gemiste kans die ruimte laat voor verbetering.
gr A. de Kok
CIO Gemeente Eindhoven
Mopper mopper mopper, de ict-ers begrijpen hun wethouders natuurlijk niet. Zijn verouderd, hebben geen kennis. Komen bij diezelfde wethouder met een voorstel voor een opleidingsplan: wordt afgeschoten.
Maar de heren willen wel achter het fietsenschuurtje bij elkaar meten wie de nieuwste, de grootste heeft.
Wat een onvoorstelbare lulkoek.