Niks kenmerkt een regisseur meer dan “anytime, anywhere” werken. Omgeven door bendes ICT gaat hij als een soort moderne cowboy door het leven.
Zeker de generatie van nu die is opgegroeid met ontelbare technische mogelijkheden. Werkgedrag, kennis en vaardigheden zijn erop gebaseerd. Direct uit huis naar waar je gewenst bent. Brengt dit niet een boel efficiency in gemeenteland? Zeker of toch?
Is er een andere kant aan?
In onze praktijk schatten we dat “anytime, anywhere” werken in driekwart van de gevallen probleemloos werkt. Bij de rest ontbreekt het teveel aan discipline. Niet dat ze de boel belazeren. ‘s-Morgens nog een keertje omdraaien, even Facebook checken, tussendoor koffie drinken met een andere afhaalouder of met de kinderen naar het zwembad. ‘s-Avonds in paniek dat werk niet klaar is en ervoor smoes bedenken. De andere kant komt vaker voor. Tussendoor een broodje eten achter de laptop of tussendoor een snackje, in de avond en weekend lang doorgaan met het werk en doodop in bed belanden. Zo presteert de één onder de maat en de ander loopt op de duur een burn-out op.
Schrikbeeld van het middenmanagement?
Bij “anytime, anywhere” is de rol van het middenmanagement cruciaal. “Sturen op output” en “beslissing laag in organisatie” gaat er vanuit dat een medewerker zelfstandig zonder bemoeienis van de leidinggevende tot het resultaat komt. De houding “ik geef vertrouwen” hoort daarbij. Nogal wat leidinggevenden hebben echter de houding van “over de schutting gooien”. Een signaal dat wordt versterkt door de top die de span of control van het middenmanagement extreem oprekt. In werkelijkheid wordt er veel meer van de direct leidinggevende geëist dan bij het traditionele “command & control”. Door gebrek aan passende kennis en vaardigheden zien we ook hier twee reacties. Of de touwtjes aanhalen en van alles op de hoogte willen zijn of geen verantwoordelijk dragen door de houding “als mijn budget klopt kunnen ze me niet pakken”. Beiden een schrikbeeld voor professionele regisseurs.
Coachen en faciliteren, stupid!
In een regisserende gemeente maak je carrière door te groeien in je vak van regisseur. Zowel in de diepte als de breedte. Dit gebeurt door steeds complexere opdrachten uit te voeren. De leidinggevende maakt dit mogelijk door veel aandacht te geven aan onderlinge teamverbondenheid. Met zijn allen de basisregels binnen de geldende politiek-bestuurlijke context afspreken hoort daar ook bij. Afname van face-to-face contacten eist meer aandacht dan voorheen om inzicht te verwerven in eigen en elkaars werkstijlen. Dat effectief communiceren daarbij onontbeerlijk is lijkt me een open deur.
Werk aan de winkel
“Anytime, anywhere” werken is onontbeerlijk voor een regisserende gemeente. De spil blijft de voorbeeldgevende en coachende leidinggevende die werkt op basis van vertrouwen. Het is de leidinggevende die – als het nodig is – de thuiswerker leert de juiste discipline aan de dag te leggen. Samen met zijn professionele regisseurs kan deze leidinggevende dan werken aan zelforganisatie en deregulering. Een klus die niet alleen hard nodig maar zeker de moeite waard is.
Geef een reactie