Gemeenten slagen er steeds beter in de totale kosten van WOZ-beschikkingen te laten dalen. Aan het bezwaar van burgers hangt wel een zware prijskaart.
Gemeenten sturen de WOZ beschikkingen steeds vaker op tijd, blijkt uit de voortgangsrapportage uitvoering Wet WOZ van de Waarderingskamer. Er zijn 6,3 miljoen WOZ-beschikkingen verzonden waarmee de waarde van 8,6 miljoen woningen en bedrijfspanden is vastgesteld. Dit jaar zijn 98,2 procent van de beschikkingen in de eerste acht weken van het jaar verstuurd.
Stijging bezwaarschriften
Het aantal bezwaarschriften tegen deze WOZ-beschikkingen is gestegen van 2,6 procent in 2011 naar 2,9 procent in 2012. De verminderingen door bezwaar hebben slechts een beperkt effect op de totale waarde namelijk 0,2 procent.
Steeds meer bezwaren zijn afkomstig van no cure no pay bureaus die in ruil voor de kostenvergoeding bij bezwaar en beroep 'gratis' bezwaar maken tegen WOZ-beschikkingen. Was vorig jaar nog ongeveer 4 procent van de bezwaren van dergelijke bureaus afkomstig, dit jaar is hun aandeel opgelopen tot ongeveer 12 procent.
Kosten bezwaar
De totale kosten van de WOZ zijn dit jaar gedaald tot 160 miljoen euro. Deze ‘perceptiekosten’ bedragen dus ruim 2 procent van de directe opbrengst (6,1 miljard) van de belastingen die op basis van de WOZ worden geheven. Tegen 2,9 procent van de beschikkingen wordt bezwaar aangetekend. De totale kosten van deze bezwaar- en beroepschriften zijn gestegen van 23 procent tot 26 procent.
Volgens de waarderingskamer komt dit naast de opkomst van de no cure no pay-bureaus ook het onverbindend verklaren van de zogenoemde Fierensmarge door de Hoge Raad in 2010. De VNG heeft daarom in de reactie op het wetsvoorstel modernisering wet WOZ een voorstel gedaan om de wettelijke kostenvergoeding beter af te stemmen op de specifieke WOZ situatie.
Terugdringen bezwaarschriften
Om het aantal bezwaarschriften terug te dringen zetten gemeenten in op een informele aanpak van de bezwaren. Ook zal de openbaarheid van de WOZ-waarden in de nabije toekomst hieraan een bijdrage moeten leveren.
Deze bureautjes krijgen alleen geld als de WOZ waarde aangepast wordt naar beneden. Germeenten hadden dus geen recht op deze te hoge belastingheffing. Heel goed dus dat deze bureautjes dat doen, een controlerende functie hebben ze. Als gemeenten hiervan leren bestaan ze over een jaar niet meer omdat het niet loont.
Schrap de mogelijkheid van kostenvergoeding in de bezwaarfase. Zal tot minder bezwaren leiden aangezien vele bureautjes uitsluitend om de procekosten bezwaar maken en verdere procedures voeren.
Vervang deze belasting door een belasting die gebaseerd is op inhoud in M3 van het onroerend goed evt gecombineerd met m2 perceeloppervlak. Dat is eenmaal vast te stellen en daarna niet meer aan verandering onderhevig. De gemeente bepaalt jaarlijks de grondslag en daarmee is de belasting grosso modo in evenwicht met de waarde. Dat voorkomt dat er jaarlijks 160 mln weglekt in “perceptiekosten”, toch 10 euro per Nederlander per jaar.