In 2014 vervalt het recht op dagbesteding, in 2015 financiert het Rijk nog maar 25 procent van de hulp bij het huishouden en decentraliseert het de begeleiding, persoonlijke verzorging, jeugdzorg en de uitvoering van de participatiewet naar de gemeenten. Hoe maak je als gemeente het verschil tussen slagen en falen?
De inhoudelijke, sociale en institutionele onzekerheid maakt de omgeving waarbinnen gemeenten de decentralisaties moeten organiseren uitermate complex. Zo complex, dat ontwikkelingen inherent onvoorspelbaar zijn. Pas achteraf is te verklaren waarom bepaalde ontwikkelingen zich voordoen. Hiermee dienen gemeenten rekening te houden in aanbestedingstrajecten.
Cyclus
De PDCA (Plan Do Check Act) cyclus is daarmee achterhaald. Experts zijn alleen bruikbaar op microniveau, op macroniveau zijn er geen experts. Gemeenten moeten daarom vanaf nu inzetten op DCDC (Do Check Do Check). Dat is enerzijds het exploiteren van bestaande voorzieningen die voldoen aan een strategisch kader. Dat wil zeggen, voorzieningen die bewezen compenseren en die bewezen binnen budget blijven. Anderzijds moeten zij inzetten op exploreren; voortdurend kleinschalige experimenten uitvoeren.
Monitoren
Gemeenten moeten niet alleen cliënten monitoren (gecompenseerd of niet), organisaties monitoren (geleverd conform afspraak of niet), maar vooral ook inzetten op monitoren van het gehele domein (welke veranderingen doen zich voor in straten, buurten, wijken, de gemeente die relevant zijn voor zorg en welzijn). Dankzij goede monitoring worden extreme situaties met grote impact heel vroeg zichtbaar. De gemeente kan de schade dan beperken en snel reageren.
Belangen
Gemeenten moeten tegengestelde belangen en andere probleemdefinities bij partners erkennen. Alleen in eerlijke onderhandelingen, zullen alle partijen met juiste verwachtingen aan tafel zitten. De onderhandelingsvaardigheid is de belangrijkste vaardigheid voor beleidsmedewerkers en bestuurders om de decentralisaties geweldig te laten slagen.
Meer lezen over hoe je als gemeente het verschil maakt tussen falen en slagen? Neem een introductieabonnement op Sociaal Bestek.
De overheid is stelselmatig bezig om het leven en werken van teveel mensen negatief te beïnvloeden met die almaar opdoemende tunnelvisie van bezuinigen op de verkeerde plekken en bij de verkeerde mensen…wegens het almaar falende financiële overheidsbeleid en de gedroomde winsten die tegenvallen. Het is te gek dat de inwoners in dit land daarvoor moeten boeten!!! Wat dat allemaal voor negatieve bijwerkingen heeft…dat zal men straks wel merken als er iemand (weer) doordraait in een overheidskantoor. De overheid zit in een IVOREN TOREN en is te ver van de realiteit verwijderd…vooral wat betreft het buitenlandbeleid. Terwijl men in NL de problemen laat toenemen door wanbeleid probeert men in andere landen de problemen te reduceren. NL is NIET verantwoordelijk voor het wanbeleid dat in andere landen gevoerd wordt dus moeten wij in NL het wanbeleid hier EERST oplossen !!!