Bestuurlijke lus in de praktijk

Door de bestuurlijke lus kunnen gemeenten fouten tijdens juridische procedures tussentijds herstellen. In een zaak over een kerk in Beek wordt duidelijk hoe dat werkt.

De bestuurlijke lus bestaat sinds 2010 als onderdeel van de Algemene wet bestuursrecht. De bedoeling hiervan is de stroperige besluitvorming en langdurige bezwaar- en beroepsprocedures, vooral rond (grote) ruimtelijke projecten, te versnellen.

Dan de casus. In Beek vroeg stichting Cuypersgenootschap de gemeente een kerk als monument aan te wijzen. De gemeente zei dit niet te gaan doen, waarna de stichting – als eiseres in de zaak – een juridische procedure begon. Een tussenuitspraak van de rechter liet de gemeente weten dat zij niet was ingegaan op het tegenadvies van de eiseres.

“Besluit is derhalve op dit punt onzorgvuldig voorbereid wordt niet gedragen door een deugdelijke en kenbare motivering,“ stelt de rechter.

Bestuurlijke lus

Toch is er niet voor gekozen voor vernietiging, maar voor het toepassen van de bestuurlijke lus, waardoor de mogelijkheid kreeg het gebrek aan motivering goed te maken. Later kwam de gemeente Beek alsnog over de brug met aanvullend advies van de welstandscommissie.

“Naar het oordeel van de rechtbank is in dit aanvullend advies op genoegzame wijze uiteengezet waarom het tegenadvies (van de eiseres) verweerder er niet toe heeft hoeven te brengen alsnog tot aanwijzing van de kerk tot gemeentelijk monument over te gaan.”

Verzoek

De rechter bepaalt zelf of hij de bestuurlijke lus al dan niet toepast, maar beide partijen in een zaak mogen daartoe wel een verzoek doen. Het middel mag niet worden ingezet als mensen die geen partij zijn onevenredig worden benadeeld. Dit is vaka het geval bij het wijzigen van bestemmingsplannen of milieuvergunning. 

De uitspraak is hier te vinden met het LJN-nummer: BW6612.

Kennisbank Bestuursrecht: