Huidige burgemeesters staan niet te springen om een gekozen burgemeesterschap zo blijkt uit een enquête van Nieuwsuur onder 237 burgemeesters. Slechts een op de tien van de bevraagde burgemeesters is voor. Twee derde wil de benoemingsprocedure houden zoals hij is.
Het plan voor de gekozen burgemeester ligt door de formatieonderhandelingen weer op tafel. De burgemeesters zelf zijn er in de enquête niet echt over te spreken, 89 burgemeesters lieten in een reactie weten te vrezen voor de gevolgen van een gekozen burgemeester. Zij zeggen bang te zijn dat bijvoorbeeld Prins Carnaval de sleutel van de stad krijgt toevertrouwd en dat het tot chaos leidt.
Ondoorzichtig
Ruim 80 procent van de burgemeesters vindt niet dat de huidige sollicitatieprocedure voor het burgemeesterschap transparanter moet. Voor veel burgers voelt de huidige gang van zaken wel als ondoorzichtige achterkamertjespolitiek. Als zij zelf de burgemeester mogen benoemen kunnen ze kiezen voor iemand met veel binding met hun gemeente.
Tja, het huidige systeem van benoemingen (de pensioencarroussel) heeft deze heren (en enkele dame) hun positie bezorgd: ze kijken er wel voor uit om dat te veranderen.
Ik blijf er bij: de functie van burgemeester kan worden opgedoekt. Punt uit. Ooit ingesteld als ’s Rijks pottekijker, die controleert of die boertjes het allemaal niet te dol maken. Een rol die niet meer past in deze tijd.
Voorzitter van de raad kan uit het midden van de raad worden gekozen. Voorzitter van het college kan ook uit het eigen midden van het college worden gekozen.
Portefeuilles van de burgemeester kunnen door één van de wethouders worden beheerd.
Protocollaire functies kunnen door de voorzitter van de raad of de nestor van de raad worden uitgevoerd, of welke andere constructie de raad daarvoor wenst.
In vergelijkbare zin kan ook de Commissaris des Konings worden opgedoekt.
Dus laten we er eens voor kiezen niet voorzichtig naar 1966 te stappen, maar laten we er voor kiezen de discussie aan te vangen over een oplossing voor de eenentwintigste eeuw.