Bijzaken kosten veel te veel tijd. Daarom kunnen raadsleden zich niet concentreren op hun eigen werk als volksvertegenwoordigers.
Die signalen krijgt voorzitter Peter Otten van de de Nederlandse Vereniging van Raadsleden steeds vaker, stelt hij tegen Binnenlands Bestuur. Otten reageert hiermee op het Enschedese raadslid Niels van der Berg, die onlangs met een slaapzak naar het gemeentehuis kwam.
Net als Van den Berg ziet voorzitter Otten, ook raadslid in Zeist, het probleem. Tegen Binnenlands Bestuur voegt hij daar nog wel een kritische noot aan toe. “Als je raadslid wilt worden, ben je daar het jaar ervoor al mee bezig. Bij elkaar ben je dus vijf jaar actief. Voor jonge mensen, die naast het werk ook nog een gezin hebben en willen sporten, is dit moeilijk te combineren. Je bent in ieder geval twee avonden in de week bezig met vergaderingen, en dan ook nog stukken lezen. Dit staat op gespannen voet met hun zapcultuur.”
Het gevaar ligt op de loer dat raadsleden snel afhaken. Het werk geeft ze dan geen voldoening. “In deze periode kom ik er niet of nauwelijks aan toe om de burgers met problemen daadwerkelijk op te zoeken en daar baal ik enorm van’, schrijft raadslid Van den Berg zijn weblog. “Het gaat zo niet langer, genoeg is genoeg, en die mening is ook menig collega raadslid toegedaan. Laten we een en ander enigszins behapbaar houden, een uitschieter kan, maar een bed and breakfast in het stadhuis is mijn nachtmerrie”
Gemeenteraden
Gemeenteraden kunnen de werkdruk wel verminderen, denkt Otten. Fracties moeten zich bezighouden met hoofdzaken. Een losse stoeptegel is werk voor de ambtenarij. Ook zouden burgemeester, griffiers en raadsleden hun eigen functioneren om de zoveel tijd moeten evalueren.
Het probleem is dat raadsleden menen van binnen ( de raad), naar buiten te moeten werken
Terwijl het toch zonneklaar is dat dat je van buiten naar binnen moet werken.
Juist de loszittende stoeptegel als symbool is van belang voor de burger, daarachter kan een zee van problemen zitten, die moeten worden aangepakt.
Met de burgers en niet zonder hen.
Dat werkt stimulerend. Dat raadslid van de Berg zijn slaapzak pakt is goed, maar hij had natuurlijk ook zijn tent moeten meenemen en
het plein voor het stadhuis moeten bezetten
(occopy) om te protesteren tegen het uitkleden van de mensen in de bijstand en de WSW in Zeist
Het gaat er toch om de problemen van de mensen in Zeist aan te pakken.
En het gaat toch niet niet om het etaleren van de subjectieve problemen van een raadslid die teveel in het stadhuis zit en daar begrijpelijkerwijs doodmoe van wordt.
Laten wij de rol van de griffier hierbij niet onderschatten. Onder het mom van professionalisering worden raadsleden overspoeld met allerlei cursussen en trainingen. Daarnaast worden nieuwe trends ingevoerd zoals het nieuwe werken en het van binnen naar buiten die raadsleden ook de nodige trainingen kosten en het gevoel geven dat zij op die manier het volk vertegenwoordigen. Gewoon de straat op en erop af, daar is er geen tijd meer voor. De afstand tussen hen en de burgers wordt steeds groter.
Als ze nu eens goed bestuur zouden voeren ok. Maar daar is geen sprake van, zolang overheid vastgoed koopt, voetbalclubs geld toeschuift en het warme deken voor de burger niet tot stand brengt. De gemeente en overheid laat noodleidende burgers afzakken naar het randje van de maatschappij. Zijn net verzekeraars, afgebakende geldzoekers, risico overkapitulatie en onderzochtige handhaving en scheefverankerde beelden rond bevooroordeelde werkhandelngen. Daarnaast is het integere gedrag in bepaalde gemeenten ver te zoeken. Zo als de media schrijft komt ook steeds vaker overeen.