De Inspectie SZW stelt dat bij een meerderheid van de gemeenten meer kan worden gedaan tegen agressie van inwoners.
De inspectie concludeert dit op basis van onderzoek dat in 2012 en 2013 is uitgevoerd. Van de 56 gemeenten die zijn geïnspecteerd, konden 32 gemeenten meer maatregelen nemen om hun medewerkers te beschermen. De meeste overtredingen werden met een waarschuwing bestraft.
Vooral bij de publieksbalies kan het beter. Er zijn 99 publieksbalies geïnspecteerd; bij 55 daarvan (55%) zijn 119 overtredingen vastgesteld. Dit komt neer op een gemiddelde twee overtredingen per balie.
Sociale diensten
Bij de sociale diensten van de gemeenten werden minder overtredingen vastgesteld. Van de 59 locaties die zijn bezocht, werden bij 23 locaties (39%) overtredingen geconstateerd.
Werkgevers zijn verplicht hun werknemers te beschermen tegen agressie en geweld. Elke gemeenten kan haar eigen beleid voeren, waardoor in de praktijk grote verschillen tussen de gemeenten en zelfs tussen verschillende afdelingen van gemeenten bestaan, concludeert de Inspectie SZW.
(vervolg):
Kijk…zulke vertragingen en onverantwoordelijke uitspraken vertragen het oplossingsproces dermate…dat daardoor dat snelle kordate effectieve flexibele maatwerk UITBLIJFT en mensen in korte tijd veel dieper in de problemen komen en wat uiteindelijk vele jaren kost om daaruit te komen.
Me dunkt dat er bij de plaatselijke en landelijke overheid een enorme taak is weggelegd om zélf ook te zorgen dat agressiviteit NIET kan ontstaan door het handelen en beleidsvoeren.
Snelle effectieve kordate afwikkeling waarbij afgesproken flexibiliteit en maatwerk niet alleen in woorden maar vooral in daden toegepast worden kan een heleboel toenemende ellende en agressiviteit voorkomen! Daarbij dient men de menselijke maat niet uit het oog te verliezen. Tevens blijkt maar al te vaak dat de vragen en problemen waarmee mensen komen geringschat worden (wellicht door het ontbreken van eigen ervaringen op dat gebied), en er dus verschil van inzicht ontstaat wat niet bevorderlijk is voor het afwikkelingsproces. Daardoor ontstaat veelal onbegrip wat kan leiden tot opgefokte gevoelens en uitspraken. Als voorbeeld noem ik bijvoorbeeld dat mensen in de bijstand en andere minima…die al op het laagste niveau van inkomen zijn…toch voor sommige bijstand eerst een lening moeten aanvragen bij de Stadsbank, en indien dat geweigerd wordt dan kan men weer bij de gemeente terecht. Het is onverantwoord om minima te laten lenen…want men heeft al HET MINIMUM aan geld. Daarom noemt men die groep mensen MINIMA.
Kijk…zulke vertragingen en onverantwoordelijke uitspraken vertregen het oplossingsproces dermate…dat daardoor dat snelle kordate effectieve flexibele maatwerk UITBLIJFT en mensen in korte tijd veel dieper in de problemen komen en wat uiteindelijk vele jaren kost om daaruit te komen.