Volgend jaar mei start de Tweede Kamer een parlementair onderzoek naar de miljarden verbrandende ICT-problemen van de overheid.
DigoNotar en Digi-D, maar ook de fiasco’s bij het UWV, de belastingdienst en het nog steeds niet goed werkende C2000. Problemen te over. Zij vormen de aanleiding voor het onderzoek. Deskundigen schatten in dat er jaarlijks vijf miljard gemeenschapsgeld verdampt door deze haperende systemen.
Stemcomputers
Kamerleden gaan betrokkenen ondervragen, maar niet onder ede. Het gaat dan ook niet om een parlementaire enquête. Voor gemeenten komen waarschijnlijk vier onderwerpen aan de orde. De onzekerheid rond de opslag van vingerafdrukken voor paspoorten, de onveilige veiligheidscertificaten van het bedrijf DigiNotar, de privacyproblemen rond DigiD en de mogelijkheid om stemcomputers te hacken.
Het ITC drama bij van de overheid.
Door reiny-leek; bericht uit 2008 op ekudos..
Het mislukken van ITC projecten schijnt de normaalste zaak van de wereld te zijn en kost miljarden, en de oplossingen zijn nog niet in zicht. Dit grapje kost net zoveel als de Betuwelijn ons per jaar kost. Het zijn onzichtbare projecten en vallen daardoor niet op en niemand die zich er aan stoort.
Verschillende instanties van de overheid betalen enorme afkoopsommen doordat de politiek vaak andere gedachten krijgt. De kamer wil oplossingen zien, de Minister wil scoren, en niemand heeft vaak het automatiseringssysteem op tijd klaar doordat bestuurders steeds tussentijdse aanpassingen willen. Meestal zijn het dus de politieke processen die vertraging veroorzaken, met daarbij nog de wurggreep van de aanbesteding procedure en het ontbreken van kennis bij de overheid.
Een op de vijf projecten komt nooit klaar en het kost miljarden. In doorsnee kost een ICT project tien miljoen Euro maar er zijn ook projecten die boven de honderd miljoen Euro komen. Informatie betekent macht voor de overheid, maar als je ziet wat het kost zou je verwachten dat er meer structuur in de aanbesteding en afwikkeling zou komen. Welke bestuurder maakt hier een einde aan, want het is verspilling van geld van de burger zonder dat er ook maar enige controle op zit.
sluit me aan bij maria. lijkt wel een slager die zijn eigen vlees gaat keuren. misschien een idee om de rekenkamer iets te laten doen, of een extern bureau (kpmg?!), of zijn die bang dat ze na een negatief rapport geen opdrachten meer krijgen?
het is en blijft een gotspe dat ambtenaren ons (en hun) belastinggeld zo over de balk blijven gooien. voorbeeld: c2000. en wij maar afgeven op de Grieken ….
Dat het onderwerp op de agenda staat prima.
Dat er vragen over gesteld worden prima.
Wat zijn de kosten van dit parlementair onderzoek?
Wat wordt gedaan met de uitkomst van dit onderzoek?
Is het geld wat al jaren verdwijnt in ICT terug te halen?
Of wordt dit weer een rapport wat in de lade verdwijnt na publicatie, naar buiten laten zien dat men serieus wat anders wil en ondertussen gewoon doorgaan.