Niet alle standpunten worden hier weergegeven. Dit is een samenvatting. Wie kan werken, moet werken. Dat vindt een meerderheid van de politieke partijen. De vraag is dan nog wel hoe zij dit willen stimuleren.
De verkiezing voor de Tweede Kamer zal vaak over de Europese Unie gaan, terwijl debatten over de toekomst van gemeenten net zo belangrijk zijn. Wat vragen de partijen bijvoorbeeld van de lokale overheid en haar inwoners als het gaat om de arbeidsmarkt?
VVD
“We moeten ouderwetse deugden als hard werken en eigen verantwoordelijkheid in ere houden”, schrijft de VVD, die vaak wordt gezien als een partij die graag de bijl zet in de verworvenheden van de verzorgingsstaat. Toch blijkt dat niet uit het verkiezingsprogramma van de partij.
“Onze verworvenheden – zorg voor iedereen, een vangnet voor wie niet werken kan – staan onder druk. Het is onze opdracht ze te behouden.” Volgens de VVD moet het juist daarom anders worden geregeld.
“De VVD wil de arbeidskorting fors verhogen”, staat in het programma. “Alle werkende mensen in Nederland profiteren van deze lastenverlichting.” Ook de lasten voor bedrijven en kleine ondernemers moeten omlaag. Werkgevers hoeven de eerste zes maanden van een WW-uitkering niet te betalen.” Meer mensen aan de slag en dat langer dan nu het geval is. Dat wil de VVD.
“De partij wil de Wet werk en bijstand (Wwb), de Wet werk en arbeidsondersteuning jonggehandicapten (Wet Wajong) en de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) samenvoegen tot een Participatiewet en de uitvoering hiervan bij gemeenten neerleggen.”
CDA
Ook het CDA vindt dat iedereen langer moet doorwerken. Verder weet de partij haar idealen in haar programma zo nu en dan om te zetten in concrete maatregelen.
“Iedereen aan de slag”, is de bedoeling. “Meer banen, ook voor 55-plussers en starters op de arbeidsmarkt (o.a. via hervorming WW, scholingsbudget). Iedereen doet mee aan loonmatiging.” Voor werkende ouders zouden flexibele arbeidstijden de uitkomst moeten zijn.
“Wij willen voortbouwen op de gedachte achter de Wet werken naar vermogen: wie niet het minimumloon kan verdienen hoort niet om die reden aan de kant te staan. Gemeenten krijgen de vrijheid om regelingen op het terrein van werk, ondersteuning, en dergelijke op samenhangende wijze in te zetten om participatie te bevorderen. Daarom wordt in zulke gevallen loondispensatie toegestaan.”
PvdA
“Straks zit meer dan een half miljoen mensen zonder werk”, sombert de PvdA. “Met name jongeren en zelfstandigen-zonder-personeel worden hard getroffen. 12% van onze jongeren zit zonder baan.” Overheden moeten daarom via de fiscale weg helpen om bedrijven weer te laten investeren, of door garantstellingen af te geven.
De PvdA wil een werk-naar-werkregeling verplichten voor werkgevers en werknemers. “En geen voorkeursbehandeling voor ambtenaren. Ook zij zijn het meest gebaat bij de werk-naarwerkregeling en gaan hieronder vallen. Voordelen uit de bestaande wachtgeldregelingen komen ten goede aan de budgetten voor bijscholing.”
De blijde boodschap: “Volledige werkgelegenheid – wij geloven dat het kan.”
SP
Net als de PvdA begint de SP met een somber verhaal over de huidige stand van zaken. De partij is wel minder hervormingsgezind. Ze vindt de arbeidsmarkt juist te flexibel. “We handhaven de ontslagbescherming”, staat in haar programma.
“De duur van de WW wordt niet verkort. Werkgevers het eerste halve jaar van de WW laten betalen is vaak onmogelijk, vanwege gebrek aan geld in het bedrijf. Dit bevordert ook het aannemen van mensen op tijdelijke contracten. De sollicitatieplicht van werklozen wordt afhankelijk van de individuele omstandigheden en de perspectieven op werk.”
Bij de SP zijn overheden het meest aan zet. Meer begeleiding, individuele aandacht voor mensen die niet goed meekomen. “Gemeenten krijgen meer mogelijkheden om mensen aan het werk te helpen. Het werk van mensen op de sociale werkplaats gaan we behouden, ondernemers die mensen met een beperking in dienst nemen gaan we belonen.”
Het minimumloon moet worden beschermd. “Wie naar vermogen werkt, krijgt in ieder geval het wettelijke minimumloon. Als loonaanvulling noodzakelijk is kunnen loonkostensubsidies worden ingezet. De minimumjeugdlonen vanaf 18 jaar worden op termijn gelijkgetrokken met het minimumloon.”
Weinig tot niets moet veranderen van de SP. Haar maatregelen zullen meer geld kosten dan momenteel al wordt aangegeven, maar in het programma wordt niet duidelijk waar dat geld vandaan moet komen. Er wordt vaak gesproken over bonussen en de inhuur van externen, maar dat zal de lading verreweg niet dekken.
PVV
Ook de PVV is conservatief als het gaat om de arbeidsmarkt. Links ook, behalve als het gaat om migranten. “Wij vinden: migranten moeten tien jaar in Nederland werken voor ze recht krijgen op sociale voorzieningen.”
De ontslagbescherming moet van deze partij in stand blijven. Bezuinigingen op sociale werkplaatsen moeten ongedaan worden. De Wet werken naar vermogen valt in slechte aarde bij deze partij.
In het programma zijn alleen besparingen te halen als het gaat om migranten. De PVV denkt verder geld over te houden door een terugkeer naar de gulden en het einde van het lidmaatschap van Nederland aan de Europese Unie.
D66
Het meest progressief is D66, op de voet gevolgd door GroenLinks. De democraten zien werk graag hand in hand gaan met “een leven lang leren”. Vijftigers die moeilijk aan de slag komen, zouden een financiële vergoeding moeten krijgen voor bijscholing. “Werkenden moeten een deeltijdopleiding kunnen volgen, van MBO tot master.”
De partij is groot voorstander van Het Nieuwe Werken. “Met flexibele werktijden, thuiswerkfaciliteiten, gebruik van nieuwe media, autodelen en spitsmijdprojecten kan de filedruk worden bestreden. Hier liggen in het bijzonder kansen voor ambtenaren en het mkb.”
Meer werken en het verlagen van de inkomensbelasting moeten de economie stimuleren.
GroenLinks
“De vergoeding voor woon-werkverkeer met de auto gaat onder het normale belastingregime vallen”, schrijft GroenLinks. Thuiswerken moet gestimuleerd worden. Het ontslagrecht wordt versoepeld, maar voor mensen met een tijdelijke baan wordt deze juist steviger.
“De kosten van werkloosheid worden meer bij de werkgever gelegd via premiedifferentiatie.”
De partij wil intensieve begeleiding van werklozen en meer oog voor lager opgeleiden. Discriminatie door overheden is nodig, schrijft de partij in haar programma. “De overheid voert een actief voorkeursbeleid om de vertegenwoordiging van etnische minderheden in publieke topfuncties te versterken en maakt hierover ook afspraken met het bedrijfsleven.”
ChristenUnie
Ook de ChristenUnie wil de lasten op werken verlagen. Tegelijkertijd moet loonmatiging leiden tot meer banen. Een zoals in Duitsland gebruikelijke regeling met flexibele werktijden maakt het mogelijk “in economisch goede tijden voor een bedrijf extra uren te werken. Het aldus apart gezette spaartegoed kan in tijden van laagconjunctuur of werkloosheid gebruikt worden om korter werken of inkomensverlies aan te vullen.”
De ChristenUnie wil de zogeheten aanrechtsubsidie in stand houden. Zo kunnen ouders, vooral moeders, voor hun kinderen zorgen. De partij heeft bovengemiddeld veel aandacht voor jeugdwerkloosheid.
Vergelijking
Door het ontbreken van een kiesdrempel kent Nederland veel kleine partijen, vaak net wel of niet in de Kamer. Partijen die momenteel minder dan drie zetels hebben, zijn voor dit overzicht uit de vergelijking gehouden. Het gaat om een samenvatting. Niet alle standpunten worden hier weergegeven.
4 reacties
peter heeft het overleefd
Ook op het gebied van werk en werkgelegenheid, worden miljoenen verspild door bureaucratie, langs elkaar heen werkende instellingen en door gewoon niet te luisteren naar wat mensen echt nodig hebben.
Nederland Lokaal wil door te luisteren naar de burger en de professional op de werkvloer maatregelen nemen die w?l werken
Allemaal weer partijpolitiekcorrect geneuzel, waar de burger niets wijzer van wordt.
De burger/ingezetenen van dit land Nederland, willen duidelijkheid, openheid, transparantie en geloofwaardigheid in de komende politiek.
Werk, gezondheid, goed wonen, goede betaalbare gezondheidszorg, en financi?l aanvaardbaar inkomen en pensioen. En daar gaan we weer voor stemmen op woensdag 12 september, en afrekenen met alle voorgaand goedbedoelde splintergroeperingen e.d.
Allemaal mooi bedacht, maar er is ondanks alle woorden nog een enorm gebrek aan langdurig vast werk met normale inkomens. We begonnen ong. 40 jaar te bezuinigen voor het omlaag brengen van de staatsschuld en om te zorgen voor meer werkgelegenheid. Op die punten heeft de overheid altijd gefaald, en nu bendenkt men maatregelen die daaraan niets toevoegen. Het wordt weer gespeel met mensen om cijfertjes en de mensen worden er WEER het dupe van.