Bijna twee derde van de weigerambtenaren is van plan hun mogelijk ontslag bij de rechter aan te vechten als ze worden ontslagen.
Dat blijkt uit een enquête van het EO-programma De Vijfde Dag dat vanavond wordt uitgezonden. De omroep ondervroeg 69 weigerambtenaren. Uit het onderzoek blijkt dat als ze moeten kiezen tussen ontslagen worden of homoparen trouwen, 97 procent kiest voor ontslag.
De Tweede Kamer wil dat ambtenaren die geen homo's willen trouwen wettelijk worden aangepakt. Het kabinet wacht nog op een advies van de Raad van State.
69
In Nederland zijn er volgens het COC ongeveer 100 weigerambtenaren. De EO benaderde 80 van hen, 69 deden mee aan het onderzoek. Een derde van de weigerambtenaren is al meer dan 20 jaar in dienst. De doorsnee weigerambtenaar is een man van boven de 50 jaar uit een gemeente met minder dan 30.000 inwoners, blijkt uit de EO-enquête.
Ik vind de discussie over weigerambtenaren onbegrijpelijk. Het k?n niet zo zijn dat een ambtenaar bij het uitoefenen van zijn/haar taak z?lf bepaalt welke wetten hij/zij wel of niet uitvoert. Dat heeft niets met tolerantie te maken. Je b?nt ambtenaar!! Als je problemen hebt met het uitvoeren van je taak blijven er drie opties open: je taak t?ch uitvoeren, een andere functie waar je g??n last hebt van die wet of ontslag nemen. Keus genoeg lijkt me. Een rechtzaak zal kort duren: je taak niet uitvoeren is werkweigering. Grond voor ontslag op staande voet dacht ik.
Zo’n tien jaar geleden werd het huwelijk ook opengesteld voor homoparen. Toen was het logisch dat niet direct allerlei maatregelen werden genomen tegen (buitengewone) ambtenaren van de burgerlijke stand die daar tegen waren.
Maar we zijn nu dus 10 jaar verder, dat moet maar voldoende zijn geweest om al deze bezwaarden een andere functie te geven. Of om ze tot een ander functie te verplichten, natuurlijk.
Collega’s van mij bij burgerzaken hebben mij wel verteld dat ze grote bezwaren hadden tegen het sluiten van een huwelijk dat zij als schijnhuwelijk beschouwden, maar zonder dit juridisch sluitend te kunnen bewijzen. Maar ondanks hun bezwaren deden ze het toch. net zoals trouwambtenaren die misschien liever niet zien dat andere categorie?n mensen met elkaar trouwen. Maar die doen w?l hun plicht.
Natuurlijk kan een gemeente dat zelf oplossen. Daarmee laat je het probleem van de weigerambtenaar het probleem van een gemeente worden (bezetting). Democratie houdt in dat je je neerlegt bij de beslissing van de meerderheid. Wanneer iedereen zijn eigen ding moet kunnen blijven doen omdat we in Nederland zo tolerant zijn, laten we dus een ander opdraaien voor de keuze die we zelf niet willen maken of accepteren. Waar dat naar toe leidt kan iedereen bedenken. Iemand die in deze tijd weigert een homo huwelijk te sluiten moet zich afvragen of de werkgever nog wel bij hem past. Past het niet, dan ga je ergens anders werken. Je bij een democratische beslissing neerleggen, dat is volgens mij tolerant, niet je zin doordrijven.
Erg vreemd dat we in Nederland (geheel terrecht) wel tolerant zijn als het om ‘andersdenkenden’ gaat die, ook als homostel gelijke rechten willen hebben maar dat we ineens niet tolerant zijn als een klein aantal mensen vanuit geloofsovertuiging een andere opvatting hebben.
Het gaat erom dat elke gemeente gerandeerd dat een homohuwelijk kan worden gesloten. Voor de rest is het een probleem wat niet bestaat, (en voorzover het wel bestaat sterft het uit) alleen in de tweede kamer en daar hebben ze kennelijk ruim tijd voor polpulistische symboolpolitiek.
Wat is er toch allemaal gebeurt in Nederland met onze tolerante samenleving waar plaats is voor iedereen?