Per 2015 voor 100 procent duurzaam inkopen door overheden. Dat lukt met gemak, maar slechts theoretisch. “Het is een heel andere wereld is dan die van het realiseren van concrete resultaten.”
In de nieuwsbrief Tender, met achtergronden over aanbestedingen, maakt inkoopadviseur Hein van der Horst biologisch gehakt van de volgens een steekproef behaalde resultaten. Zijn belangrijkste kritiek: er worden wel eisen gesteld, maar of daar in de praktijk iets van terecht komt is totaal onduidelijk.
Het achtergrondartikel in de nieuwsbrief is meteen ook strenge kritiek op onderzoek door KPMG, die met de Monitor duurzaam inkopen juist de loftrompet blies over het behalen van duurzame doelstellingen.
100 Procent
Het Rijk zou al voor bijna 100 procent duurzaam inkopen, op de voet gevolgd door de provincies. Gemeenten zouden zitten rond de 90 procent. Maar het onderzoek rammelt aan alle kanten, stelt Van der Horst.
KPMG zelf plaatst ook al kanttekeningen bij de eigen monitor. Er is “geen sprake van een representatieve steekproef”. Ook zijn er geen controles uitgevoerd. Respondenten zijn vrijwel altijd geloofd zonder feitelijke controle.
Van der Horst voegt er nog aan toe dat het onderzoek te laten uitvoeren op de 52 productgroepen van het Agentschap.nl ook niet meehelpt. Juist voor deze productgroepen zijn duurzaamheidscritieria ontwikkeld. “Er werd ook niet gevraagd of de aanbestedende dienst had geverifieerd of de onderneming aan de gestelde eisen voldeed.”
Het was dus voldoende om de eisen te stellen voor dat onderzoek. “Niets meer en niet minder. Het duurzaamheidsbeleid is slechts een papieren exercitie. De conclusie lijkt gerechtvaardigd dat duurzaamheidsbeleid voor politici en ambtenaren een heel andere wereld is dan die van het realiseren van concrete resultaten.
Geen vingeroefening
Goed. Kritiek te over, maar hoe moet het dan wel, volgens de opiniemaker? Aan de hand van praktijkvoorbeelden stelt Van der Horst dat het ermee begint de eisen niet als “administratieve vingeroefening” te zien. Dit vraagt om vakmanschap. “Duurzaam inkopen begint met relevante duurzaamheidseisen in het programma op te nemen.”
Het programma van eisen moet leidend zijn voor geschiktheidseisen, gunningscriteria en contract- en uitvoeringsvoorwaarden. “De aard van de opdracht is derhalve bepalend of er duurzaamheidseisen kunnen worden gehanteerd en welke.”
Conclusie: “Het duurzaamheidsbeleid moet gericht zijn op duurzaamheidsdifferentiatie.”
Ik ben het volledig eens met dit artikel. Juist om genoemde redenen hebben wij de monitor niet ingevuld. Wij zijn wel druk bezig met het inbedden van duurzaam inkopen in de organisatie. Hoe wij dit aan het doen zijn staat op de volgende website:
http://www.pianoo.nl/menukaart-duurzaam-inkopen
Wat is dat dan, duurzaam inkopen??? Kan me er niets bij voorstellen. Biologisch afbreekbare parkeermeters?