Armoede heeft impact als het gaat over meekomen en eerlijke kansen. Hier een aantal voorbeelden van gemeenten die inzetten op het ondersteunen van kinderen uit arme gezinnen.
In Nederland leeft één op de negen kinderen in armoede. Zij kunnen om financiële redenen niet meedoen aan bepaalde activiteiten op school of daarbuiten. Voor veel gemeenten een reden om dit op de agenda te zetten.
Oss innoveert
In de gemeente Oss groeit zelfs een op de acht kinderen op in een arm gezin, zo’n 2100 kinderen in totaal. Dat vindt de gemeente te veel. De Brabantse plaats richt zich daarom met Oss Innoveert op dit probleem. Wie een vernieuwend en inspirerend plan of effectieve activiteit of product wist om kinderen in armoede te helpen, mocht zich voor september bij de gemeente melden. Kansrijke plannen komen in aanmerking voor een startsubsidie en ondersteuning van de gemeente.
De ideeën, activiteiten en producten moeten zich bijvoorbeeld richten op hoe de gemeente kinderen in armoede meer ontwikkelingskansen biedt, hoe de leefsituatie wordt verbeterd en hoe deze kinderen te bereiken. ‘Een nieuw plan kan ook ergens anders zijn bedacht, maar nog niet in de gemeente Oss uitgeprobeerd. Ook combinaties van bestaande ideeën kunnen vernieuwend zijn,’ aldus de gemeente.
In 2017 startten al de eerste initiatieven. Zo kunnen kinderen van acht tot dertien jaar samen koken in KinderResto, geeft Stichting Babyspullen gratis babypakketten weg en kunnen kinderen een training volgen om te leren omgaan met geld. Daarbij krijgen de kinderen 20 euro per week voor het kopen van groente en fruit. Hun aankopen houden ze bij in een kasboek en bespreken ze met een begeleider.
Initiatieven in andere gemeenten
Ook op veel andere plekken staan kinderen in armoede op de agenda. Zo zijn er veel gemeenten die daarvoor samenwerken met Stichting Leergeld. Zo’n 265 gemeenten bieden via 102 gelieerde lokale stichtingen jongeren in armoede kansen om toch te kunnen meedoen aan activiteiten of voorzien in extra’s als een bijdrage voor fiets, telefoon of computer.
Momenteel zorgen veel aangesloten gemeenten met het oog op de winter voor kledingbudget. Zo verstrekte de gemeente Oldenzaal een ‘fashioncheque’ ter waarde van 100 euro. De bon is beschikbaar voor ouders die bij de stichting bekend zijn en kan ingewisseld worden bij winkeliers in de gemeente. De gemeente startte vorig jaar met het verstrekken van de bon, als uitbreiding op bestaande acties en regelingen in hun kindpakket. Toen maakten vijfhonderd kinderen van deze cheque gebruik, daarmee was een bedrag van 47.000 euro gemoeid.
In Den Haag is er een winterpas beschikbaar voor kinderen tussen de vier en achttien jaar, met daarop een tegoed van 110 of 125 euro, afhankelijk van de leeftijd. En in de gemeenten Weert en Nederweert werd recent nog een kledingdag georganiseerd. Op deze dag hebben 891 kinderen nieuwe kleding en schoenen uitgezocht bij lokale kleding- en schoenenwinkels.
Extra steuntje in de rug
Er zijn ook gemeenten die op een andere manier een steuntje in de rug geven van arme gezinnen. In de gemeenten Tubbergen en Dinkelland kunnen gezinnen die op de armoedegrens leven bijvoorbeeld de Verjaardag- of feestbox aanvragen. Want je verjaardag overslaan, omdat je ouders geen geld hebben voor slingers, laat staan voor een taart of traktatie op school, vindt de gemeente geen optie.
De eerste box is bedoeld voor kinderen tot en met twaalf jaar en bevat een taart van de plaatselijke bakker en verder slingers, ballonnen, cadeautjes en traktaties voor op school. Voor oudere kinderen is er de feestbox: daarin zitten slingers, een fles cola, chips, een cadeautje voor de jarige en ook een taart van de plaatselijke bakker. De box is een initiatief van de gemeente, maatschappelijke organisaties en inwoners en is onderdeel van het gemeentelijke kindpakket.
Een andere voorbeeld van een gemeente die iets extra’s doet, is Hoorn. Deze zomer kreeg elk kind uit een arm gezin dat bijvoorbeeld bekend was bij de Voedselbank of de schuldsanering, van de gemeente gratis drie kermismuntjes. ‘Zo kunnen zij net als ieder ander kind naar de Hoornse kermis.’
Hele goede initiatieven. Ergens lijken het wel allemaal pleistertjes die op een grote wond geplakt worden. Veel geven en weinig leren. Het oude gedrag wordt beloond en in stand gehouden i.p.v. nieuwe vaardigheden aangeleerd om iets te doorbreken, lijkt het.
Het is nog altijd zo dat er beter iets dan niets gedaan kan worden. De volgende stap zou kunnen zijn: nadenken over welke maatschappelijke veranderingen dienen er gestimuleerd te worden om structurele armoede te doorbreken.