De afgelopen, pakweg, 150 jaar heeft politiek, bestuurlijk en beleidsmakend Nederland in het teken gestaan van de ontwikkeling van de overheid en de groei van de verzorgingsstaat. Maar de overheid heeft haar geluksmachine uitgezet. De verzorgingsstaat treedt terug. Bijna alle terugtrekkende bewegingen in zorg en dienstverlening worden gelegitimeerd onder het motto participatie, zelfredzaamheid of eigen verantwoordelijkheid.
Maar wie goed oplet ziet dat onder datzelfde motto zich een uitdijende praktijk ontwikkelt van toezicht en controle. Vrijwel tegelijk met de aankondiging van de jongste decentralisering van de AWBZ, gaf het Rijk de Inspectie voor de Gezondheidszorg er 400 fte. bij. Er komt minder geld voor arbeidsre-integratie, maar meer voor het opsporen van bijstandsfraude.
Queeste
Hoe kan de verzorgingsstaat verantwoord terugtreden, zonder in de valkuil van meer controle en toezicht te trappen? Makkelijke antwoorden op die vraag bestaan niet. Door middel van actieonderzoek op plekken met de hardnekkigste publieke en particuliere problemen, ontwikkelen we stukje bij beetje de antwoorden die we nodig hebben.
Leeromgeving
Het IPW is ook de website www.sociaalhospitaal.nl gestart, waar mensen hun situatie kunnen voorleggen als ze zelf niet meer uit de problemen kunnen komen, en de hulpverleners die ze vaak in veelvoud hebben, ook niet. Het IPW helpt deze mensen met het zetten van de eerste stap in de goede richting. Bovendien fungeren de situaties als een leeromgeving voor het verantwoord terugtreden van de verzorgingsstaat.
Meer lezen?
Meer lezen over hoe het IPW onderzoekt hoe de overheid verantwoord terug kan treden? Lees het meinummer van Sociaal Bestek.
Geef een antwoord