Door onder meer complexe samenwerkingsstructuren maken veel gemeenteraadsleden zich zorgen over de mogelijkheden om controle uit te oefenen op de nieuwe zorgtaken van de gemeente.
Dat blijkt uit een enquête van Nieuwsuur. Driekwart van de ondervraagde 1655 raadsleden uit deze zorg. De enquête is uitgevoerd met de Vereniging van Raadsleden.
Een voorbeeld uit de regio Haaglanden: “”Zeven van de tien gemeenteraden in onze regio Haaglanden wilden iets veranderen aan de contracten met zorgaanbieders, maar dat kon op korte termijn niet, zo zeiden de wethouders die met elkaar samenwerken in het regioverband. Dat toont aan dat de democratische controle op dit soort afspraken heel erg moeilijk is.”
In een reactie zegt minister Plasterk dat hij denkt dat regionale samenwerking soms nodig is. “Denk aan regionale milieudiensten, veiligheidsregio’s of sociale werkvoorzieningen. Raadsleden hebben eerder het signaal afgegeven dat ze hier meer invloed op willen hebben. Samen met de Vereniging van Griffiers, Raadslid.nu en de VNG heeft BZK daarom de handreiking ‘Grip op regionale samenwerking’ ter beschikking gesteld. Ook vinden er trainingen plaats. Raadsleden raken zo geïnformeerd over de mogelijkheden tot invloed die er zijn buiten de wettelijke waarborgen (zoals begrotingsbehandeling en mogelijkheid tot informatie vragen) om.”
Volgens SP Kamerlid Van Raak wordt de democratische controle door de veelheid aan samenwerkingsverbanden alleen al ondoorzichtig.
(Via Nieuwsuur)
De zorg in mijn optiek is dat deze nieuwe taken een expertise vragen die nog niet voldoende wordt beheerst binnen de raden.
Ook de uitvoeringsverantwoordelijken binnen de gemeenten worstelen met de consequenties van deze nieuwe taken binnen de uitvoeringsorganisatie van sociale/wijkteams, processen en beheersing.
Neem de tijd voor goede implementatie en stap niet in de valkuil om te veranderen terwijl nog niet wordt uigevoerd dat wat is afgesproken.
Informeren van de raden en meenemen in de uitdagingen die er zijn lijkt mij het beste advies.
Deze zorg van gemeenteraden is terecht.
Het is heel moeilijk om grip te krijgen en te houden op regionale samenwerkingsconstructies in het sociaal domein.
Voorbeelden van hoe dat mis kan gaan , maar ook wat je er aan kunt doen, heeft de rekenkamer Overbetuwe onderzocht, voor zowel de Wmo & jeugdzorgvoorzieningen (eind 2014) als voor de Participatiewet /beschut werk/re-integratie (eind 2015).
Deze rekenkamer, waarvan ik de voorzitter ben, heeft aanbevelingen geschetst hoe gemeente(rade)n meer grip op deze regionale samenwerkingen kan houden.
Zie voor Wmo/jeugdwet: http://www.publicconsultancy.com/uploads/1/8/3/3/18339919/rekenkamer_overbetuwe_zorgen_om_de_dag_van_morgen__onderzoek_naar_decentralisaties_jeugdzorg_en_wmo-awbz_oktober_2014.pdf (hoofdstuk 5).
Zie voor Participatiewet: http://www.publicconsultancy.com/uploads/1/8/3/3/18339919/rkc_overbetuwe_grip_van_de_raad_op_verbonden_partijen_27.10.15.pdf