De gemeente Kampen is klaar met de vervuiling van de gemeentelijke basisadministratie en bindt de strijd aan met de zogeheten briefadressen.
Er zijn gemeenten waar de handel in briefadressen een
lucratieve bezigheid is. Het is een dienst aan mensen die geen vast woonadres
hebben, maar wel post moeten ontvangen, bijvoorbeeld voor overheidsinstanties.
De bewoner biedt zijn adres aan als postadres.
Het is legaal, maar lastig voor gemeenten. Zo raakt de
basisadministratie in de war. In Lingewaard was er bijvoorbeeld iemand die
bijna 200 mensen had ingeschreven op zijn eigen adres.
Kampen kiest voor de aanval. In deze gemeente komt de praktijk niet
voor, maar wat is niet is kan nog komen, blijkt de gedachte. In Kampen mogen
per adres niet meer dan twee briefadressen worden ingeschreven en dit voor maximaal
een jaar. Voor dak- en thuislozen en schippers geldt deze limiet dan weer niet.
Voor hen is verlenging mogelijk.
Vraag een postbus aan bij TNT. Ach het is ze alleen maar te doen om de uitgaven. Nou dan sta je toch niet ingeschreven. Krijg je ook geen post van de overheid voor het doortrekken van de wc of je vuilniszak. Je woont er toch niet. Krijg je geen parkeervergunning, geeft niet ik heb een fiets. Je krijgt natuurlijk geen teruggave als je nergens woont. Maar misschien heb je dit ook niet nodig. Alles wat prive is kun je gewoon op het adres ontvangen. Bijvoorbeeld je loonstrook of je bestelling bij een webwinkel en je stroom. Woon je toch stiekem bij je ex- vrouw met een uitkering. Dan woon je daar al. Best wel fijn als je onbekende Nederlander bent en vrij kunt reizen in de EU?
1. Waarom ga je in vredesnaam beleid maken tegen iets wat in je gemeente niet voorkomt?
2. Wat is er voor de Gemeente op tegen om briefadressen commercieel aan te bieden? De burger is toch bereikbaar, dat wil je toch graag?
3. Wat veel interessanter is: in hoeverre klopt de basisregistratie met de werkelijkheid? Dit zou een gemeente moeten stimuleren met beloning aan de burger die netjes zijn/haar adres opgeeft.