Bij de komst van asielzoekers is er voldoende aandacht voor het opsporen van jihadisme, radicalisering en ronselpraktijken.
Dat blijkt uit een WODC-onderzoek in opdracht van het ministerie van Veiligheid en Justitie waarvan de resultaten naar de Tweede Kamer zijn gestuurd.
De migratiestroom naar Europa nam sinds 2014 enorm toe. Circa 59.000 mensen zochten toen asiel in ons land. In eerste instantie werd er vanuit gegaan dat het risico gering was dat er zich jihadisten onder de migranten bevonden. Na de aanslagen in Parijs veranderde dat idee en inmiddels is duidelijk dat terreurgroep Islamitische Staat strijders onder dekking van de vluchtelingenstroom naar Europa stuurde.
Vorig jaar zijn duizenden asielzoekers in de opvang geplaatst zonder identificatie of screening op mogelijke terroristische dreiging. Dat kwam door personeelsgebrek bij politie en marechaussee. Het kabinet heeft daarna versneld de controle op asielzoekers verbeterd.
<h2>Één aanpak</h2>
Volgens de onderzoekers is er in Nederland niet één overkoepelende geïntegreerde opzet om jihadisme bij asielzoekers te signaleren. Maar de afgelopen jaren zijn een reeks van maatregelen en werkwijzen gekomen die blijken te werken. ,”Er zijn geen indicaties gevonden dat zich bij de uitvoering van de opzet grote problemen voordoen.”
Wel zijn er een aantal knelpunten die kunnen worden verbeterd, aldus de onderzoekers. Zo is er bij sommige diensten een tekort aan mensen door het sterk gestegen aantal asielzoekers. Ook wordt informatie niet altijd goed gedeeld. Verder blijkt ook voorlichting om asielzoekers te sterken tegen ronselaars – zoals beloofd door de ministers van Veiligheid en Justitie en Sociale Zaken – onbekend te zijn.
Bij de opvang van asielzoekers werken onder meer politie, marechaussee, Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, de Dienst Terugkeer en Vertrek, de Immigratie- en Naturalisatiedienst en VluchtelingenWerk samen.
Minister Ard van der Steur en staatssecretaris Klaas Dijkhoff van Veiligheid en Justitie laten weten dat met dit onderzoek de aanpak en het beleid van signalering van jihadisme, radicalisering en ronselpraktijken onder asielzoekers verder kan worden ,,geoptimaliseerd”.
Wanneer je een beetje door alle soms wel wat bloemige taal heen leest staan er wel een paar zaken in waar je niet zo vrolijk van wordt. Wat te denken van onderstaande:
“Er bestaat een spanningsveld met betrekking tot de bewustzijns- en deskundigheidsbevordering van eerstelijnsprofessionals. Enerzijds dienen trainingen ervoor om hen zo goed mogelijk bewust te maken van het risico van jihadisme en hen toe te rusten om signalen te herkennen. Anderzijds moet worden voorkomen dat aangedragen indicatoren om signalen te herkennen leiden tot blikvernauwing en/of al te veel meldingen.”
In gewone mensentaal: bij de intake gaat het al fout door ondeskundige medewerkers. Zowel te veel false positives (met als gevolg overload wat weer gaten in de controle oplevert) als false negatives (domweg missen van subjecten). Hoezo voldoende aandacht?