Het lijken twee werelden: die van de (geo-)informatievoorziening en e-overheid enerzijds en de bouwwereld anderzijds.
De ene wereld probeert de werkelijkheid te modelleren in ‘bits and bytes’, terwijl de andere die werkelijkheid daadwerkelijk opbouwt uit blokken en beton.
De twee lijken niets of juist álles met elkaar te maken hebben. Op dit moment lijkt het eerste nog te gelden, maar mijn inschatting is dat dit duurt niet lang meer gaat duren. Integratie van informatie uit de bouwwereld (BIM) met geo-informatie uit de e-overheidwereld (GIS) vormt immers dé sleutel tot een integrale informatievoorziening die onmisbaar is voor recente ontwikkelingen als gebiedsgericht en informatiegestuurd werken, bijvoorbeeld met het oog op de komende Omgevingswet.
Laat ik eerst illustreren hoe gescheiden beide werelden nu vaak nog zijn aan de hand van een eenvoudig voorbeeld: een gebouw. Zelf werk ik in wereld van de informatievoorziening, waar ik mij onder andere heb beziggehouden met basisinformatie in registraties als de BGT (Basisregistratie Grootschalige Topografie), BRT (BasisRegistratie Topografie) en de BAG (Basisregistraties Adressen en Gebouwen). In Nederland leggen we in elk van die basisregistraties nauwkeurig de locatie en vorm van het gebouw vast (geometrie), samen met tal van beschrijvende eigenschappen. De gemeente waar ik voorheen werkzaam was, modelleerde daarbij zelfs de geometrie van elk gebouw in 3D. Dankzij dat 3D-model konden wij tal van analyses uitvoeren, variërend van volumeberekeningen en het bepalen van zichtlijnen tot het berekenen van geluidsbelasting op gevels door verkeerslawaai. Vier verschillende informatiebronnen, die alle vier gegevens over gebouwen bevatten. Aan u nu de vraag: van hoeveel van deze vier datasets zijn de gegevens over gebouwen afkomstig uit de bouwwereld? Het antwoord: nul!
Misschien verrast het antwoord u, misschien niet. Vanuit historisch perspectief gezien is het antwoord verklaarbaar, mede omdat er lang een grote kloof gaapte tussen de ‘as-planned’ wereld (die zich bezighoudt met ontwerp en realisatie) en de ‘as-build’ wereld (die zich bezighoudt met beheer). Maar deze kloof wordt in rap tempo gedicht, of in elk geval overbrugt. Want binnen de bouwwereld wordt steeds meer aan de hele levenscyclus van een gebouw gedacht en ook de informatievoorziening wordt daar op ingericht. Daarnaast werken de verschillende betrokken disciplines (zoals architecten, constructeurs en installateurs) steeds vaker samen in een integraal gebouwmodel: BIM (Bouw Informatie Model). Daar houden de stappen niet op, want steeds vaker zien we dat in het bouwdomein niet alleen naar het gebouw wordt gekeken, maar ook naar de omgeving. Tegelijk worden de 3D geo-informatiemodellen steeds gedetailleerder, soms zelfs inclusief de binnenkant. Daarmee worden het twee werelden die zich steeds meer op elkaars terrein begeven.
U was zojuist misschien niet verrast door het gebrek aan integratie tussen beide werelden, maar hopelijk begint u zich nu wel steeds meer te verbazen over het gebrek aan integratie. Als we kijken naar hoe gemeentelijke werkprocessen op het gebied van de fysieke leefomgeving steeds meer in ketens verlopen, dan slaat de verbazing misschien zelfs om in ongeduld of ongeloof: het kan toch niet zo zijn dat we voor steeds belangrijker wordende procesketens, onze informatiehuishouding nog niet volledig op orde hebben?
Maar ik wil u niet in ongeloof of ongeduld achterlaten na het lezen van deze bijdrage. Veel liever bied ik u de kans om ongeloof en ongeduld in te ruilen voor inspiratie over GEO/BIM integratie op dinsdag 14 juni.
Over de auteur: Friso Penninga werkt als adviseur bij Geonovum en houdt zich onder andere bezig met 3D geo-informatie en BIM.
Geef een antwoord