De decentralisatie van de Wmo in 2007 heeft niet geleid tot minder kosten voor gemeenten. Wel tot grote verschillen.
Dat voorspelt weinig goeds voor de drie decentralisaties op 1 januari 2015, volgens hoogleraren Maarten Allers en Hans de Groot van het Centrum voor Onderzoek van de Economie van de Lagere Overheden (Coelo).
Goedkoper, meer maatwerk voor de burger en betere democratische controle. Dat zijn de voordelen van de decentralisatie van sociale regelingen naar gemeenten. Helaas, het gaat niet op, blijkt uit onderzoek naar de effecten van de grote decentralisatie van de Wmo in 2007. De hoogleraren van het Coelo deden het onderzoek om lessen te trekken uit het verleden.
“De decentralisatie heeft geleid tot verschillen in zorg aan burgers”, is de conclusie. “Het is de vraag of dergelijke verschillen maatschappelijk geaccepteerd worden.”
Wie hulp nodig heeft, hoeft het nog niet te krijgen van de gemeenten na de drie decentralisaties vanaf 2015. Hoeveel mensen daadwerkelijk worden geholpen, hangt niet af van het aantal hulpbehoevenden in een gemeente, maar van het beleid van de gemeente.
“Opvallend zijn de grote verschillen tussen gemeenten in het aantal cliënten dat huishoudelijke hulp ontvangt”, schrijven de hoogleraren in een artikel in Economisch-Sociale Berichten. Grote invloed op het aantal mensen dat hulp krijgt, blijken de inhoud én de uitvoering van het beleid te zijn, dat de gemeenten heeft opgesteld.
Kosten
Een ander probleem blijkt de verdeling van het geld naar gemeenten te zijn, aldus de hoogleraren. Door de systematiek krijgen gemeenten die royaal zijn in de uitkeringen aan burgers, relatief meer geld. De verdeling van het geld door de overheid is dus niet gebaseerd op het beleid, zoals dat door gemeenten wordt uitgevoerd. Ook de veronderstelde schaalvoordelen bij de uitvoering van de Wmo 2007 blijken er niet te zijn. Er is wel een minimaal procentueel voordeel in de kosten bij gemeentelijke indicatie, advies en beleidsvoering.
De verwachting is niet dat dit veel zoden aan de dijk zet voor de besparingen die gemeenten willen bereiken.
Geef een reactie