De invoering van de Participatiewet vormde de zoveelste ingrijpende aanpassing van het werk van sociale diensten. Maar hiermee zijn we er nog niet, want een aantal maatschappelijke en technologische krachten leiden welhaast zeker tot de sociale dienst 3.0.
De eerste kracht is de ontwikkeling van een moderne overheidsbureaucratie met efficiency, voorspelbaarheid en controleerbaarheid als basiswaarden, richting een organisatievorm die veel meer gebruik maakt van de intrinsieke motivatie van medewerkers. Een tweede ontwikkeling is het anders kijken naar burgerkracht. Nu nog ligt de nadruk op eigen verantwoordelijkheid, en daarmee op zaken waarop de burger kan worden aangesproken. Om de kracht van burgers werkelijk te benutten, is de kwaliteit van het gesprek met kandidaten echter doorslaggevend.
Beslisboom
Bij een moderne sociale dienst is er een verschuiving te zien van het aflopen van een beslisboom, naar ruimte voor een gesprek over ethische dilemma’s. Als die ruimte er niet is, dan stompt de professional af en dreigt hij een vinkenzetter te worden. Verder is de invloed van technologische ontwikkelingen niet te overschatten. Uberpop, airbnb en peerby hebben hun equivalent bij de sociale dienst met apps voor peer to peer hulp bij het opstellen van een profiel en tips bij sollicitatie outfit. Dit mondt idealiter uit in een mix van persoonlijk contact en technologie: blended support.
In de sociale dienst 3.0 komen nog meer krachten en ontwikkelingen samen, zo betogen Folkerts en Depla in Sociaal Bestek van juni/juli. Verder lezen? Neem een introductieabonnement >>
Geef een reactie