Dat veel jeugdpsychiaters huiverig zijn voor het decentraliseren van de Jeugd-ggz is bekend. Nu hebben ze ook een alternatief bedacht.
Eerst de kritiek op de plannen. “Zorgverleners op dit vakgebied voorzien dat deze beleidswijziging tot schrijnende situaties zal leiden”, staat in vakblad Medisch Contact. Meer doen met minder betekent vooral dat gemeenten veel minder jongeren laten doorsturen naar de prijzige specialistische zorg, denken de vier auteurs van een opinie in het blad: een jeugdpsychiater, een hoogleraar jeugdpsychiatrie, een adviseur en publicist en een socioloog.
“Het recht op jeugdgezondheidszorg wordt vervangen door een leveringsplicht door gemeenten”, is de kern van de inmiddels wel bekende kritiek.
Wat te doen?
Dan het alternatief. De auteurs wijzen erop dat ook de Transitiecommissie stelseherziening jeugd zich zorgen maakt. En iedereen wil betere zorg voor jongeren. Ergo, wat te doen? Bepaal een basis-ggz, is het advies. Daarmee “wordt de druk op duurdere, specialistische zorg verlicht”. Eerst moet hiervoor een akkoord worden gesloten, “ondertekend door zorgaanbieders in de ggz, zorgverzekeraars en de overheid”.
De basis-ggz staat dichter bij hulpvragers, huisarts en hulpverleners, is de stelling. De lijnen naar de specialistische zorg zijn kort. “Deze verandering van de bestaande infrastructuur is vel malen goedkoper dan het opbouwen van een hele nieuwe infrastructuur.”
Het is niet van deze tijd om psychische en somatische klachten verschillend op te vatten en te financieren. Onbekwame ambtenaren die straks op de stoel van medici zitten en (met hand op de knip) moeten bepalen of zorg toegewezen dient te worden aan kwetsbare kinderen is ethisch onverkoopbaar. Toegang tot zorg is een recht welke volgens politici, wetenschappers, medici, professoren en bezorgde ouders in het geding komt bij overheveling van de jeugd-ggz naar gemeenten. Als uw kind een been breekt klopt u zelf toch ook niet aan bij de gemeente? Schandalig!