Psychiatrische patiënten zijn steeds meer zichtbaar in de wijk, omdat ze vaker thuis behandeling of begeleiding krijgen. Maar zijn hun buurtgenoten wel toe aan buren die zich soms anders gedragen?
Dat hangt sterk af van de wijk. Middenin de Schilderswijk in Den Haag, vlakbij de Haagse Markt wonen vijftien cliënten in een beschermende woonvorm van stichting Anton Constandse. Ze hebben het zwaar. “Ze worden gepest, geslagen, soms zelfs beroofd”, zegt woonbegeleidster Fatia Boulachtoubi tegen Zorg+Welzijn.
Ze wijst op een net dat voor het balkon is gespannen: “Dat dient de stenen tegen te houden die naar boven worden gegooid. Onze bewoners voelen zich voortdurend bedreigd.”
Buurtvaders
Een groep buurtjongeren tussen de 8 en 25 jaar heeft het steevast gemunt op de bewoners. Eerder konden de buurtvaders de groep nog enigszins in bedwang houden, maar die zijn wegbezuinigd. Inmiddels heeft de Stichting Anton Constandse besloten de bewoners van dit huis elders te plaatsen, omdat hun veiligheid in gevaar is.
“Tien minuten lopen verderop in Transvaal, eveneens een wijk met veel Marokkaanse, Turkse en Hindoestaanse gezinnen, hebben we ook een pand. Daar is geen enkel probleem, we hebben daar juist goed contact met de buurt.”
Het voorbeeld van de Schilderswijk laat zien dat er flink moet worden geïnvesteerd in de buurt. Dit jaar nog moeten er tien wijkteams zijn, dat worden er uiteindelijk zo’n dertig. Maar de Kessler Stichting en de Stichting Anton Constandse zijn daar tot hun verbazing nog niet bij betrokken.
Geef een reactie