Steeds meer Nederlandse gemeenten stellen grenzen aan het aantal arbeidsmigranten dat er mag wonen, of overwegen dit te doen. De gemeenten die een maximum hanteren, doen dit vooral wegens zorgen over leefbaarheid, sociale cohesie en druk op de woningmarkt.
Dat blijkt uit een onderzoek onder 157 gemeenten door EenVandaag. Dertien gemeenten blijken al een maximum te hebben ingesteld voor het aantal arbeidsmigranten. Elf andere overwegen om dat te doen. In 2020 meldde de NOS nog dat slechts drie gemeenten zo’n limiet hadden.
Verschillende benaderingen voor limiet
Een deel van de dertien gemeenten bepaalt de limiet aan de hand van een maximaal percentage ten opzichte van het aantal inwoners. Zo wil het Limburgse Peel en Maas dat maximaal 10 procent van het totale aantal inwoners uit arbeidsmigranten bestaat. Dit maximum is inmiddels bereikt. Andere gemeenten, zoals Altena, bepalen hun maximum aan de hand van het aantal beschikbare huisvestingsplekken. In de gemeente Hengelo is er gekozen voor een pilot waarbij er woonruimte is voor maximaal 750 arbeidsmigranten.
Tegenargumenten
De overige 142 gemeenten hanteren geen maximum en overwegen dat momenteel ook niet. Veel gemeenten geven aan juist blij te zijn met de komst van arbeidsmigranten. Enkele bestuurders verwijzen daarnaast naar het principe van vrij verkeer binnen de Europese Unie. Zij geven aan dat arbeidsmigratie een onderdeel is van Europese afspraken en dat je daar lokaal maar beperkt op kunt sturen. Ook zijn er gemeenten die überhaupt niet veel arbeidsmigratie kennen en daarom geen limiet nodig hebben.
Uitwijken naar andere plekken
De gemeente Venray, waarin wel veel arbeidsmigranten wonen, hanteert geen limiet om te voorkomen dat migranten naar andere plekken uitwijken. ‘Ze gaan dan bijvoorbeeld wonen in gewone huizen, op plekken zonder vergunning of zelfs in illegale situaties,’ zegt wethouder Wim de Schryver. ‘Ook kan het leiden tot een waterbedeffect: ze verhuizen naar gemeenten waar minder weerstand is.’
Vandaag stemt de gemeenteraad van Venray over het schrappen van de norm van maximaal 400 gehuisveste arbeidsmigranten in een straal van 2,5 kilometer. Enkele inwoners zijn juist vóór een maximum en willen niet dat de norm verdwijnt. Zo geeft omwonende Toon Heldens aan dat het schrappen van de norm ervoor kan zorgen dat ondernemers nog veel meer arbeidsmigranten gaan huisvesten.
Landelijk maximum
Volgens Monique Kremer, voorzitter van de Adviesraad Migratie, is het instellen van een limiet begrijpelijk, maar geen oplossing van het echte probleem. ‘De kern is dat veel gemeenten bedrijven aantrekken die veel arbeidsmigranten nodig hebben. Die mensen moeten natuurlijk ergens wonen.’
In september vorig jaar bracht de Adviesraad Migratie het advies Afgewogen arbeidsmigratie uit. Volgens de raad kan de overheid meer grip op arbeidsmigratie krijgen door een bandbreedte te bepalen met een onder- en bovengrens voor het aantal arbeidsmigranten. ‘Nu telt alleen of arbeidsmigratie goed is voor economische groei. Maar we moeten ook kijken naar de maatschappelijke en ecologische gevolgen, zodat arbeidsmigratie bijdraagt aan ‘brede welvaart’.’
Dakloze arbeidsmigranten
Er leven op dit moment zo’n 10.000 dakloze EU-arbeidsmigranten in Nederland. Dit aantal neemt alleen maar toe. In 2023 is er in zes gemeenten een pilot gestart voor de opvang van EU-arbeidsmigranten en andere EU-burgers. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) stelt extra geld beschikbaar om deze pilot uit te breiden.
Geef een reactie