Tijd en geld. Daar ontbreekt het aan, volgens lokale bestuurders. De gezamenlijke regeling voor ‘de onderkant van de arbeidsmarkt’ moet niet worden doorgeduwd.
De bestuurders spreken in verschillende regio’s over een mogelijk akkoord met het kabinet. Ook gisteravond, in Enschede. Uit hun reacties blijkt onvrede over de haast die het kabinet heeft verschillende regelingen samen te voegen tot een regeling. Het gaat om de Wajong, de Wet werk en bijstand en de Wet sociale werkvoorziening en het participatiebudget.
Tijd
Voor een dergelijke decentralisatie is meer tijd nodig, wordt geconcludeerd. De bijeenkomsten worden georganiseerd door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG), die vanuit het bestuur ook twijfels uit tegen de plannen. De VNG vraagt het ministerie van Sociale Zaken de regeling, die de Wet werk naar vermogen moet gaan heten, niet volgend jaar maar in 2013 te laten ingaan.
Geld
Tussen de verschillende regelingen staan ‘schotten’. Om die neer te halen, is tijd nodig. Verder blijft het nog onduidelijk hoeveel er nu in totaal wordt bezuinigd. De VNG wil de taken graag uitvoeren en de leden van de vereniging staan daar niet onwelwillend tegenover, maar het kabinet heeft wel erg veel haast. Dat is de conclusie.
Een ander punt van kritiek is de onduidelijkheid over de beleidsruimte voor gemeenten. Juist daarom zeggen veel gemeenten dat zij niet weten of ze klaar zijn voor de taken. Als het gaat om de jeugdzorg wil het lokale bestuur graag hulp van de provincies.
Poll
Een verdere decentralisatie van taken krijgt niet alle handen op elkaar. Vooral als het gaat om jeugdzorg heerst soms twijfel of gemeenten dit wel goed kunnen organiseren. Uit een stelling op Gemeente.nu blijken de meningen wat meer verdeeld. Op de vraag wat gemeenten in 2011 nodig hebben, meer budget of minder taken, blijkt 56 procent te kiezen voor meer budget.
De laatste van vier bijeenkomsten is aanstaande maandag, in Eindhoven. Staatssecretaris Paul de Krom van Sociale Zaken en Werkgelegeheid schrijft dat hij langer nodig heeft zijn plan te presenteren aan de Tweede Kamer.
VNG, Divosa en Cedris hebben deze regeling vorig jaar ingediend als alternatief voor bezuinigingen. Als zodanig is voor ontschotting van de diverse regelingen een heleboeel te zeggen.
Maar als je de regeling beoordeelt in combinatie met honderden miljoenen bezuinigingen in de WSW, honderden miljoenen bij UWV, forse bezuinigingen op re?ntegratie- en participatiebudgetten, andere gemeentelijke bezuinigingen, geen subsidies meer bij MBO-opleidingen voor mensen > 30 jaar, dan kun je de nieuwe wettelijke regeling beter WEA noemen (Wet op de Eeuwige Armoede) i.p.v. het in het licht van de bezuinigingen wel erg cynisch klinkende ‘Werken naar Vermogen’.
Het perspectief voor de mensen die onder deze regeling vallen is: met behoud van uitkering washandjes en handdoeken vouwen voor luxe hotels, kerstpakketten voor werkenden inpakken, voor gemeenten onkruid bestrijden, hondenpoep en sneeuw ruimen in de wijken van de rijken. Moeten de dijken niet verhoogd? Gaan we terug naar de Werkverschaffing in de crisis van de 30-er jaren?
In plaats van zich af te vragen of gemeentes de uitvoering van een gezamenlijke regeling kunnen uitvoeren, kunnen de gemeentes beter nadenken over nut en noodzaak van een dergelijke ingreep waar een derderangs werknemersklasse wordt gecre?erd. De aangekondigde regeling betekent een drastische verslechtering van de positie van mensen die een arbeidsbeperking hebben. Het meest stuitend is dat het bedrijfsleven in deze geen enkele verplichting wordt opgelegd.
Het is allemaal niet zo moeilijk. Als gemeentes echt willen meewerken dan zijn we zo een stuk verder. Het bedrijfsleven wil best meewerken om werkzoekende budgetneutraal terug te begeleiden naar een werkzaam leven maar het is er door de door ambtenaren gemaakte regeltjes niet makkelijker op geworden. Gemeenten willen wel meewerken maar willen geen risico lopen dat ze aan een of ander regeltje opgehangen worden. Een heel leger ambtenaren is continu bezig om zich in te dekken of ze alle regeltjes wel nakomen met als gevolg dat er niets gebeurt.
Er zijn voldoende oplossingen te bedenken maar dat vereist “out off the box thinking” en dat is voor sommigen onder ons blijkbaar moeilijk.
Steven Scheffer
Ondernemer/directeur en mede oprichter van werkcentrum Tiel
De missie is door de tweede kamer.
Maar ondertussen wordt in Nederland zelf bezuinigingen doorgevoerd. De gemeenten, de burgers krijgen steeds minder.
Maar er wordt wel meer verwacht van hun.
Eerlijk?…..
Laat ik het dan maar zeggen. We kunnen dit niet aan. Minder taken graag, VNG.
Er zijn op dit moment ‘maar’ 200.000 jongeren in de WAJONG. Iedere week komen er meer dan twee klassen bij. We ‘verdienen’ in Nederland per dag 100 miljoen te weinig (=tekort). Er zijn verder nog een kleine 400000 werklozen en ‘ambtelijk werkend Nederland’ heeft meer tijd nodig of meer geld. Het moet niet gekker worden toch. Complementair overheidsbestuur lijkt meer op teveel geld en teveel tijd in plaats van te weinig tijd en te weinig geld. Je zal maar in de WAJONG zitten. Gelukkig hebben we het UWV nog, die zijn geld sneller opmaakt dan het aantal werklozen worden verminderd. Fijn ambtelijk Nederland gaat weer voorop op het terrein van innovatiekracht en actiesnelheid. Veel succes mijn Krom, dat wordt Krom liggen bij de gemeenten.
Jan Engberts