Vroeger, voor het coronavirus, ging elke gemeenteraad op tijd op zomerreces. Is dat nu ook zo, of gaan we maar dóór deze zomer? Het laatste lijkt te gebeuren. Maar kunnen we het reces juist nu niet goed gebruiken voor een pas op de plaats en bezinning?
Voor het coronatijdperk was alles anders; tenminste, dat idee krijg je. Met z’n allen ‘gewoon’ op vakantie tijdens komkommertijd, liefst zo lang en ver weg mogelijk van huis, richting de zon. Maar aan die gewoonte is plots een einde gekomen, in elk geval voor een interim-griffier zoals ik zelf. En niet alleen dankzij de mooie zomers waar we op kunnen terugkijken in eigen land.
Meer tijd voor politiek
In maart deed het virus zijn intrede, het is bekend. En het verstoorde ons aller ritme. Velen zaten weken thuis en het vergaderen werd in ieder geval anders. De vrijetijdsbesteding veranderde. Geen feestjes, verenigingsleven of andere bezigheden. Menig raadslid kon hierdoor meer tijd besteden aan de politiek.
Als interim-griffier was ik doorgaans in de maanden juli en augustus vrij. Gemeenteraden wilden niet dat een interimmer al tijdens het zomerreces werd ingezet, hoogstens een week voor het einde ervan. Nu werd ik al eind juni benaderd en in juli bijna elke week. Gemeenteraden willen dat hun griffie continu door blijft werken, schijnbaar.
Als werkgever staat het uiteraard niet heel jofel dat je je personeel geen vakantie gunt, maar het is ook wel begrijpelijk, want we hebben het over raadsleden voor wie het raadswerk niet echt werk is, maar eerder een roeping dan wel een hobby.
Griffie
Gelukkig heb ik de luxe om niet op elk aanbod meteen te hoeven ingaan. Na een intensief voorjaar kan ik vasthouden aan een aantal weken géén griffiewerk, maar even rust en bijtanken. Voor de griffie was het voorjaar intensief door de omschakeling naar het digitale vergaderen – naast soms toch ook al weer het fysiek vergaderen met alle voorschriften van dien.
Om het allemaal voor elkaar te krijgen bracht dat heel wat werk met zich mee, naast het benodigde organisatietalent van elke griffie. Improviseren om oplossingen te bedenken en mogelijk te maken was de kern de afgelopen maanden. Menig raadslid zal daar niet altijd bij stilstaan en dat hoeft ook niet, maar als werkgever is het goed om dat wel te doen.
Zomer 2020
Zomer 2020, het ‘ouderwets Hollandse’ weer is teruggekeerd. Van even heel warm en droog tot weken heel nat en koud en dan weer half bewolkt, zon afgewisseld met regen. Het wordt deze zomer voor mij een fietsvakantie in eigen land en thuis in de tuin veel lezen. Geen twee maanden vrij, wél een maand.
Voor raadsleden zal er ook meer tijd zijn om vakliteratuur te lezen of andere verdieping in een onderwerp. Hoe het er na de zomer uit gaat zien is nog onduidelijk. Nadenken over wat er dan mogelijk, dan wel noodzakelijk is, is iets wat we samen kunnen doen. Een anderhalvemetersamenleving lijkt mij in ieder geval niet houdbaar en niet wenselijk, maar wat dan wel?
Bezinning
Elke gemeente heeft nu extra financiële problemen, misschien goed om het verkiezingsprogramma nog eens naast de huidige situatie te leggen. Nadenken over de koers die wellicht bijstelling behoeft? Maatschappelijk is er de roep dat het wellicht allemaal anders moet. Wat zou er anders moeten en kunnen in je gemeente, of denk je dat het allemaal wel zal meevallen?
Kortom, deze zomer is bij uitstek geschikt voor bezinning, op welk vlak dan ook. Op de griffies zal in ieder geval nagedacht worden over hoe het beste te vergaderen na het zomerreces. Maar ook zij hebben voldoende tijd nodig voor vakantie, even geen werk om te kunnen opladen. Gun ze die tijd.
Els Boers is interim-griffier en adviseur voor lokaal bestuur.
Geef een reactie