Geen transitie na wijziging op valreep?

De grens is bereikt, aldus VNG-voorzitter Annemarie Jorritsma. “Eigenlijk worden gemeenten beloond om hun zaken te laat op orde te hebben.”

Het gaat om het verschuiven van de verantwoordelijkheid voor een groep van 10.000 zeer zwaar gehandicapte mensen van de gemeenten naar de nieuwe landelijke Wet langdurige zorg. “Er komt een moment dat we moeten zeggen: als er nu nog iets wijzigt doen we het gewoon niet meer”, aldus Jorritsma gisteren.

Voor de taak was ongeveer 200 miljoen euro gereserveerd. Gemeenten hadden ook al contracten afgesloten voor het werk. Het budget zou nu weer naar het landelijke potje gaan.

Staatssecretaris Van Rijn doet ondertussen of de wijziging reeds in kannen en kruiken is. “Mensen die thuis intensieve zorg en toezicht nodig hebben, stromen per 1 januari 2015 in de Wet langdurige zorg – mits zij dat zelf willen, schrijft de staatssecretaris aan de Tweede Kamer. “In de zorg staan mensen centraal, niet de systemen”, aldus Van Rijn.

“We zijn bezig met een grote hervorming van de zorg, maar ik wil dat mensen die nu al zware zorg krijgen daar zo min mogelijk van merken.”

Overleg
Van Rijn voelt zich gesteund door overleg met een keur aan brancheverenigingen. De brief zet deze organisaties op een rij. Het gaat om: Per Saldo, Ieder(in), VCSA, VGN, ZN, CIZ en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. “Vanwege de vanzelfsprekendheid van een weloverwogen keuze voor cliënten is afgesproken dat (ook) deze brancheverenigingen goede informatie verspreiden.”

De groep van 10.000 personen bestaat uit mensen die continu intensieve zorg en toezicht om zich heen nodig hebben, verklaart het ministerie. Onder meer omdat ze een verstandelijke en lichamelijke beperking hebben of afhankelijk zijn van beademingsapparatuur.

Cliënten Wet langdurige zorg
De mensen om wie het gaat, wonen vaak thuis. Ze werken of hebben dagbesteding, maar niet zonder permanent toezicht dichtbij. “Zorg uit de Wmo 2015, Jeugdwet of Zorgverzekeringswet zou mogelijk zijn, maar kan onnodige financiële en administratieve consequenties voor cliënten hebben”, schrijft Van Rijn.

De grens is bereikt, benadrukt woordvoerder Asha Khoenkhoen van de VNG. “Het ziet ernaar uit dat deze overheveling gaat gebeuren. Het is wel de vraag waarom dat nu moet gebeuren.” Bij het overleg met de staatssecretaris heeft de VNG laten weten dat de kosten van deze wijziging op het laatste moment voor het Rijk zijn, laat de woordvoerder weten.

“Eigenlijk worden gemeenten beloond om hun zaken te laat op orde te hebben. Wie al contracten had afgesloten, wordt immers gedwongen contractbreuk te plegen.” De overheveling naar de Wet langdurige zorg komt volgens Khoenkhoen voort uit de vrees dat mensen binnen de Wmo geen recht hebben op hun zware zorgverlening. “We begrijpen die vrees, maar ook gemeenten leveren dit werk als dat nodig is.”

Discussies
Het zal helpen als niet telkens weer nieuwe groepen ter discussie staan, is de conclusie. “Het is oktober. Eufemistisch gesproken is dit rijkelijk laat.” Nu is het klaar, hoopt de vereniging. “Eigenlijk toont dit aan dat het Rijk niet begrijpt wat er werkelijk nodig is. Ditillustreert wel dat gemeenten het beter kunnen.”