De samenwerking tussen wijkverpleegkundigen en gemeenten krijgt in veel plaatsen nauwelijks vorm, terwijl dat een cruciaal onderdeel is van het nieuwe zorgbeleid.
Uit gesprekken met dertig wijkverpleegkundigen blijkt dat de helft nooit contact heeft met de gemeente. Dat meldt het NRC.
De gemeenten hebben ‘sociale wijkteams’ opgericht, die bestaan uit allerlei specialisten, zoals huisartsen en schuldsaneerders. De verpleegkundigen weten echter niet bij we ze moeten aankloppen als er problemen zijn. “Het gros van de wijkverpleegkundigen hier heeft geen idee wie er in die teams zitten”, zegt verpleegkundige Marjolein Weggeman in het Rotterdamse Hoogvliet.
Het idee is dat wijkverpleegkundigen niet alleen de zorg leveren, maar ook signaleren als er meer problemen zijn. Bijvoorbeeld voor dementerende ouderen, die begeleiding nodig hebben via de gemeente. De wijkverpleegkundigen moeten dit vervolgens doorgeven aan de sociale wijkteams.
Door het gebrek aan samenwerking komt het voor dat er dubbel werk wordt gedaan. Burgers voeren bijvoorbeeld hetzelfde gesprek met een ambtenaar en een wijkverpleegkundige. Volgens staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid is samenwerking “de sleutel” voor een goede organisatie van zorg voor mensen die thuis wonen. Hij zegt dat de samenwerking in deze periode op gang komt. “Het is te vroeg om te somberen. De basis is er , dan begint het natuurlijk pas.”
Geef een antwoord