Praktijkvoorbeelden: jongerenparticipatie

Ja, er zijn voorbeelden van gemeenten die opbouwend werken aan de betrokkenheid van jongeren bij hun beleid. Bereiken ze ook cliënten van de Jeugdzorg?

Het Verwey-Jonker Instituut concludeert in het rapport Participatie in zicht dat veel ambtenaren heel graag de inwoners van gemeenten betrekken bij de nieuwe taak, maar nog flink wat hulp kunnen gebruiken. Toch zijn er tegelijkertijd ook best mooie voorbeelden te noemen van gemeenten die op dit terrein successen boeken.

Eerder al bracht het Nederlands Jeugdinstituut al een paar van dit soort voorbeelden naar buiten. Over eigen kracht, bijvoorbeeld.

Jeugdparticipatie
Het Verwey-Jonker Instituut gaat hier verder met nieuwe cases uit de praktijk, maar wijst eerst op voorbeelden uit de literatuur. Als het doel is ouders en jongeren te betrekken bij het beleid biedt het rapport Cliëntenparticipatie in beeld van Vilans en Movisie een mooi begin. Ook de Toolkit Jeugdparticipatie kan helpen. Verder is het document Van inspiratie tot participatie van expertisecentrum JSO vooral een handig startpunt voor gemeenten die een Jongereninformatiepunt willen opzetten.

Dan de praktijkvoorbeelden. Het rapport geeft er negentien, compleet met tips en trucs. Voor dit artikel is gekozen voor vijf van deze initiatieven, die vrij eenvoudig zijn uit te voeren:

• Het project Opvoedenin.nl heeft websites ontwikkeld voor de Centra voor Jeugd en Gezin (CJG) in 74 gemeenten. Het is een virtueel centrum gebaseerd op een databank vol kennis en tips;
• De gemeente Haren organiseerde in samenwerking met scholen een Dag van de Lokale Democratie. Scholieren werken een onderwerp uit, daarbij geholpen door een raadslid. Over de onderwerpen word tijdens de dag gedebatteerd en gestemd op het beste idee voor de jongeren in de gemeente. Het advies is dit altijd in samenwerking met scholen en kenners van de onderwerpen te organiseren. Bepaal een thema en datum. Laat de burgemeester, wethouders en raadsleden aanwezig zijn;
• In Den Haag is gekozen voor de inzet van jongerenambassadeurs, die allemaal hun eigen portefeuille hebben. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat ze allemaal worden betrokken bij de transitie van de Jeugdzorg. De gemeente heeft de organisatie van het project uitbesteed. Het vraagt wel om een structurele investering, is de ervaring;
• Bunnik wil jongeren betrekken bij haar beleid door zogeheten pizzabijeenkomsten. Jongeren eten wat en discussiëren met elkaar over de zaken die ze bezighouden. Het advies is de jongeren online en via posters te bereiken; niet met een brief. In Bunnik hebben de bijeenkomsten veel input geleverd voor het inrichten van een CJG.
• De gemeente Maassluis kiest ervoor dit niet zelf te organiseren, maar door andere partijen, die na het winnen van een maatschappelijke aanbesteding aan de slag gaan met deze opgave. De gemeente wil niet inhoudelijk sturen, maar is vooral duidelijk als het gaat om de gewenste uitkomst van de inspanningen.

Dit zijn enkele van de voorbeelden van de moeite om jongeren bij het beleid te betrekken, maar worden cliënten van de Jeugdzorg hiermee bereikt? Vaak niet. Daarom volgen morgen twee voorbeelden van het betrekken van deze, vaak moeilijker te bereiken groep jongeren.
______________________________________________________________________________________________________

Congres integrale Jeugdzorg:

Eén gezin, één hulpverlener en één plan? En dat onder regie van de gemeente.
De vraag is dan nog steeds: hoe doe je dit als gemeenten en jeugdzorgmedewerkers?