Praktijkvoorbeelden: participatie cliënten Jeugdzorg

Initiatieven gericht op jongeren zijn er wel, maar van het bereiken van jeugdzorgcliënten worden slechts twee voorbeelden genoemd in het rapport Participatie in zicht.

“Eén van deze voorbeelden gaat over de transitie”, schrijft het Verwey-Jonker Instituut in dit rapport. “De cliënten van de Jeugdzorg vormen een groep die minder vaak als specifieke doelgroep wordt aangesproken. Zij participeren mogelijk wel wanneer gemeenten jeugdigen of ouders benaderen, maar weinig gemeenten betrekken cliënten Jeugdzorg als aparte doelgroep.”

Dit op twee voorbeelden na dus:

• De gemeente Groningen hield interviews met negen cliënten uit verschillende typen Jeugdzorg. Dit vooral om een beeld te krijgen van de situatie waarin ze leven en om een beeld te krijgen van hun behoefte aan de hulp.

Het advies is de interviews anoniem te doen. De doelgroep is het best te bereiken via jeugdzorgorganisaties. Bij de transitie is het volgens de ervaring in Groningen goed te beginnen met gesprekken met inwoners en cliënten. Dit kan de basis vormen voor gesprekken met docenten en het management en bestuur van instellingen.

JIJ Meter

• Het tweede voorbeeld gaat over de JIJ Meter en het JIJ Panel, wat instrumenten zijn om de participatie te vergroten. De meter geeft cliënten de mogelijkheid te melden wat zijn vinden van de betrokkenheid binnen een instelling. Het panel bestaat uit 160 cliënten en geeft zijn mening over verschillende onderwerpen. Ze kunnen naar eigen keuze benaderd worden via internet, telefoon of persoonlijk.

Het advies is participatie bespreekbaar te maken en dit niet door uit te gaan van dingen die goed of slecht gaan. Een breed panel kan een duurzaam platform zijn. Het is tegelijkertijd belangrijk om mensen actief te blijven uitnodigen.

Conclusie

“Duidelijke en concrete afspraken vormen een essentiële basis”, concluderen de onderzoekers van het instituut. “Zeker als het om intensievere vormen van betrekken gaat. Afspraken moeten niet eenzijdig over de rol van de gemeente gaan, maar juist over de samenwerking en de rol van participanten, eventuele professionals en gemeenten ten opzichte van elkaar.”