Binnen het sociale domein kan meer worden bereikt tegen lagere kosten.
Hiervoor is een stelsel nodig dat zich niet opknipt in sectoren en instituties maar dat de capaciteiten en behoeften van burgers en hun lokale leefwereld centraal stelt. De VNG schetst hoe die integrale aanpak voor het sociale domein eruit kan zien en doet daarbij concrete voorstellen aan het nieuwe kabinet.
In de afgelopen periode is een beweging ingezet om meer taken naar gemeenten over te brengen op het terrein van jeugd, zorg en werk. De VNG zegt die beweging te omarmen en die te willen waarmaken, vasthouden en versterken. De VNG ziet echter ook dat in het huidige sociale stelsel sprake is van versnippering van taken die tot ongewenste situaties leidt: “Zo blijkt in de praktijk dat de minst zelfredzame burgers gebruik maken van de meest complexe regelingen, waarbij te veel instanties in beeld komen.”
De oplossing
“De oplossing zit in een integrale benadering die aansluit bij het sociale leven en de problematiek van burgers en hun omgeving”, schrijft de VNG in een persbericht. “Dat vergt een transformatie van het sociale domein. Daarbij draait het om ruimte geven aan de burger en zijn unieke situatie. Om ondersteuning op maat via professionals die samen met hem oplossingen zoeken en waar nodig voorzieningen aan elkaar koppelen. Hierbij is meer samenwerking nodig tussen overheden en instellingen op basis van partnerschap en vertrouwen in elkaars capaciteiten.”
De VNG gaat verder: “Gemeenten staan dicht bij de burger en zijn bij uitstek in staat aan die transformatie gestalte te geven. Zij hebben bij de bijstand en maatschappelijke ondersteuning al laten zien dat zij de transformatie van ‘verzorgingsstaat’ naar ‘participatiemaatschappij’ succesvol kunnen vormgeven.” Deze benadering – dicht bij en samen met burgers – vereist volgens de VNG een omslag in het denken bij betrokken instellingen, én bij het Rijk.
De VNG vraagt het nieuwe kabinet om in die wetsvoorstellen meer samenhang aan te brengen door daar de volgende uitgangspunten wettelijk in te verankeren: beperking en stroomlijning van regelgeving en toezicht, ontschotting van financieringsstromen, zorgvuldige planning in de tijd en een toereikende financiering. Enkel in zwaarwegende gevallen – in termen van veiligheid, kwaliteit, of rechtsbescherming – is gewenst dat het Rijk ook kaders stelt die rechtstreeks ingrijpen op de uitvoering.
“Alleen zo worden gemeenten in de gelegenheid gesteld om een aanpak te ontwikkelen die effectief en financieel duurzaam is”, aldus de VNG. De vereniging wil dan ook dat gemeenten kunnen werken met een brede uitkering voor het sociale domein.
Netwerk
De VNG ziet dat gemeenten hun rol als netwerkpartners verder moeten ontwikkelen en hun uitvoeringskracht versterken. De VNG concludeert stellig: “samenwerking tussen gemeenten is daarbij noodzakelijk en niet vrijblijvend.”
Geef een reactie