‘Ergernis’ is nog zwak uitgedrukt als ik denk aan de ‘moeite’ die Eijsden-Margraten doet om de democratie op poten te houden. Weken was er achter de schermen als een gek gewerkt om een digitaal vergadersysteem te vinden, te installeren en in gebruik te krijgen, maar de raad was vergeten.
Over van alles bleek nagedacht, behalve over hoe men de raad en haar fracties kon laten functioneren en de burgers erbij betrekken. Het gevolg is dat raadsleden nu als ‘gasten’ geregistreerd staan in het hagelnieuwe digitale vergadersysteem. Als een soort toeschouwers dus, niet als fundamenteel verbonden aan de gemeente. Lekker is dat.
‘Een hectische week’
Ik had zoiets kunnen zien aankomen. M’n horoscoop, die ik daarvoor had bestudeerd in de tuin van de buurvrouw, zei het al: ‘Een hectische week met emoties.’ Nou zeker, ik kóókte.
Het was verder heel aangenaam daar in die tuin; in het zonnetje, met een fris glas witte wijn. Buurvrouw, -man, -jongen en ik zaten op flinke afstand van elkaar te keuvelen en van de lente te genieten. Buurvrouw en ik hadden daarvoor een klein uur gewandeld en daarna liet ik me overhalen voor een kopje thee in de tuin en toen dus nog een glaasje wijn.
Klaar voor de vergadering
Ik zal eerlijk zijn: heel weinig zin had ik om in te loggen op de digitale raadsvergadering die voor die avond gepland stond. Maar een half uur voordat het zover was, sleepte ik mezelf haar tuin uit en zette de digitale benodigdheden gereed. Helemaal geïnstalleerd zat ik op tijd klaar.
Het inloggen lukte meteen en de stem van onze vrolijke, sympathieke voorzitter maakte dat ik toch in de juiste stemming kwam. Tijd om de schriftelijke antwoorden door te nemen had ik niet gevonden; toen dat bericht binnenkwam, stiefelde ik juist met haar van hiernaast door het bloemige landschap.
Maar, dat was geen probleem omdat ik nergens het woord over hoefde te voeren. Ik had mijn microfoon uit en mijn camera aan. De sprekende collega’s kwamen en gingen het beeld in en uit – en ik luisterde, breide en wierp een blik op de antwoorden. Ik appte een paar vragen naar onze woordvoerster en die stelde ze gelukkig. Eigenlijk best relaxed zo, bedacht ik me net.
‘Ben je aan het breien?’
‘Ben je aan het breien??!!!!! OMG wat ‘n oma ben je!’ Mijn liefste vijand in de raad stuurt me een bericht. Het verwart me, want hoe kan hij mij zien? Ik begin wat terug te typen.
‘Ah nu beantwoord je mijn bericht.’
‘Ben ik te zien?’ vraag ik verbouwereerd. ‘Ik zie alleen wie spreekt.’ Daar reageert hij natuurlijk niet op.
Tien minuten later krijg ik toch weer een bericht: ‘Ik zag ook dat je nodig die zwarte rand bij ’t plafond moet schoonmaken.’
Nu ben ik het écht kwijt. Zwarte rand? ‘Waar bén jij?’ Er komt geen reactie meer.
Klikken op de deelnemers
De volgende morgen maar gebeld met de technisch begeleider. Die ontrafelde het mysterie al snel voor me. Ik werk op een iPad en dan is het lastiger te regelen, maar via de pc kan je op de deelnemers klikken, zo blijkt, om hen te zien.
Ik dus ook! De volgende vergadering kan mijn venijnig appende oogappel maar beter iets lekkers aantrekken, want ik ga hem uitgebreid bestuderen. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Hanneke Koene is fractievoorzitter van GroenLinks in Eijsden-Margraten.
Geef een reactie