Hoe je een beweging op gang krijgt

Je kent dat vast wel. Eindeloze sessies om die blauwdruk verder aangescherpt te krijgen. Meeslepende meetings met veel emoties en felle discussies over posities en zo meer. Is dat echt de manier?

– COLUMN –

Uiteenlopende

gezichtspunten en veel te weinig gemeenschappelijks. En om dan uiteindelijk te

komen tot een vorm van consensus wordt de formele macht ingeroepen. De baas

wordt erbij gehaald en die moet dan maar eens optreden. Om ferm leiderschap te

laten zien. En als hij heeft gesproken, dan kan het ook worden vastgelegd in

een mooi indrukwekkend rapport met veel structuurschema’s en andere harken.

Papier is immers geduldig!

Maar hebben we dan de indruk dat

dit gaat landen? Denken we dan echt dat dit de route is naar dat beloofde land?

Worden onze afnemers zo beter bediend? Zien we het werkplezier zo toenemen?

Dacht het niet. Eén ding is in ieder geval zeker: het is jammer van al die

energie, zeker in relatie tot het resultaat.

Begin gewoon

Maar het goede nieuws is dat het

ook écht anders kan; verfrissender, sprankelender. Met meer energie en

betrokkenheid. Gericht op de toegevoegde waarde voor onze afnemer. En

natuurlijk kort op de bal, dus met de onderdelen die veranderd moeten worden. Dus niet vanuit een ivoren toren,

immers: a desk is the most dangerous place from which to view the world. En

step by step, want in het donker zet je ook kleine stapjes, toch?

Daarmee

stappen we dus af van de traditionele trits van ‘analyse-denken-doen’: weg met

die dikke rapporten, stoppen met eindeloze blauwdrukken en kappen met die weinig

inspirerende structuurdiscussies. Begin gewoon. Laat het zien, show it. Werk

volgens de trits ‘see-feel-change’, the journey is immers the destination. In

de sfeer van Confucius: ‘Vertel het me en ik

zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me

ervaren, en ik zal het me eigen maken, ik zal het interneren’.

En het leuke is van dit kralen rijgen dat je

een beweging op gang krijgt. Succes genereert immers succes. Mensen willen daar

namelijk graag bij horen en hun verantwoordelijkheid nemen. Maar gaat het dan

allemaal van zelf? Zeer zeker niet! Deze methode van hamsteren vereist

wel degelijk commitment van het management die ervoor moet zorgen dat deze

kasplantjes ook kunnen uitgroeien tot volwaardige planten met die mooie vruchten

of bloemen waar onze afnemers op zitten te wachten.

Zij moeten dagelijks

uitstralen dat zij erin geloven. Want wat je in anderen wil ontsteken, moet wel

eerst in jezelf branden! En zo zorg je er

dan voor dat je collega’s at the end

of the day nog steeds met fonkelende ogen door de gangen lopen. Waarbij ze

thuis enthousiaste verhalen over hun werk vertellen. Domweg omdat ze het gewoon

leuk vinden! Dus als je stuurt op trots, op waardering en erkenning, dan zul je

zien dat de hoofdjes omhoog gaan en de ruggen weer gerecht worden

Wordt het eens

Maar leidt zo’n opeenstapeling van die quick

wins dan wel tot iets structureels? Wordt dat dan geen zig-zag koers? Spreekt

voor zich dat je tegelijkertijd werken aan de concretisering van die stip op de

horizon. Samen met je afnemers, met je eindgebruikers. Maar daarvoor moet je

als managementteam wel eerst in elkaar investeren. Je moet elkaar kennen en dus

vertrouwen. Je moet weten in welke business je zit en wat belangrijk is voor

jou klanten. En daar moet je het over eens zijn. Dat moet het begin zijn van de

discussie: hoe kunnen we publieke waarde creëren voor onze afnemers, gebruikers

of klanten?

Want we weten toch allemaal dat

innovatie pas tot écht tot stand komt als we door die barrières heen weten te

breken. Als de eilanden met elkaar gaan samenwerken. En zo creëren we van een

organisatie een plek van constante verbetering waar mensen met plezier naar toe

gaan. Elke dag weer opnieuw!