De financiële verantwoording van de ggz in het gemeentelijk domein dreigt een bureaucratische nachtmerrie te worden. “We krijgen te maken met 30.000 nieuwe zorgproducten.”
Dit zegt Stephan Valk, voorzitter van de Parnassia Groep, de grootste ggz-aanbieder in Nederland, in het blad ZorgVisie.
“Er is geen eenduidige set van criteria over welke informatie zorgaanbieders aan gemeenten moeten leveren en waaraan de contracten moeten voldoen”, waarschuwt Valk. “Gemeenten zijn allemaal een eigen systeem aan het bouwen.”
Valk: “Ze regelen de verantwoording allemaal net iets anders. We krijgen te maken met 30.000 nieuwe zorgproducten. Vaak gaat het om dezelfde diensten die ze net iets anders definiëren. Die moeten we allemaal in onze systemen invoeren. De bureaucratische lasten dreigen zo te exploderen. Wij zijn jaarlijks tien miljoen euro extra kwijt aan dit verantwoordingscircus. De financiële verantwoording moet simpeler. Dat geld moet worden besteed aan zorg.”
Plan VNG
De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) werkt aan een plan om gemeenten te laten kiezen uit vier modellen van verantwoording. Maar Valk heeft daar weinig vertrouwen in, omdat het te vrijblijvend is.
Maar de verantwoording kan in de ogen van Valk nog veel simpeler als de politiek niet zou eisen dat alle zorg op individueel niveau tot op detail verantwoord moet worden. “Als de Ggz die vrijheid zou krijgen, dan zouden we honderden miljoenen euro’s minder aan administratieve lasten kwijt zijn en aan zorg kunnen besteden. Natuurlijk moeten we ons verantwoorden, maar zoals het nu gaat is echt van de gekke. Dit is niet effectief.”
Dat krijg je als je werkt met een systeem dat gebaseerd is op wantrouwen. Dan moet iedereen zich gaan verantwoorden en zo houden we ambtenaren aan het werk. Het lijkt me heel logisch als organisaties een budget krijgen en dan jaarlijks verantwoorden waar ze dat aan hebben besteed. Dat gaat dan uit van vertrouwen en dat dienen de betrokken mensen waar te maken. Als ze dat niet doen dan zal voor de hele samenleving duidelijk worden dat de betrokkenen niet te vertrouwen zijn en zij het belang van de hele gemeenschap niet dienen. Ieder hoort daarin zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen.