Knelpunten rond het vinden van een geschikte woning is het grootste obstakel voor licht verstandelijk gehandicapten om te participeren in de samenleving. Dat blijkt uit de Trend- en signaleringsrapportage 2015 van MEE.
Het MEE-rapport bundelt alle 624 signalen die bij de 22 MEE-organisaties in 2014 zijn binnengekomen over beperkingen die mensen met een beperking ervaren bij het meedoen in de samenleving. Over wonen kwamen 225 meldingen binnen van knelpunten bij het vinden van geschikte woonruimte, met name voor mensen met een meervoudige problematiek. Zo is er een tekort aan aanbod voor jongeren met een verstandelijke beperking en verslavingsproblematiek. Reguliere instellingen nemen deze jongeren niet aan vanwege de verslavingsproblemen en verslavingsinstellingen houden de deur dicht vanwege gebrek aan kennis van verstandelijke beperkingen. Daardoor wordt deze groep van het kastje naar de muur wordt gestuurd, wat leidt tot overlast in wijken. Ook komt door gebrek aan een woonplek soms de behandeling niet van de grond.
Passend werk en schulden
Naast het vinden van een geschikte woning doen zich knelpunten voor op het gebied van ondersteuning bij opvoeding, het vinden van passend werk, financiële schulden, indicatiestelling en pgb’s. De meeste problemen, circa 160, doen zich voor bij gemeenten. Daarnaast hebben meldingen betrekking op zorgaanbieders en uitvoeringsinstanties, zoals het CIZ en het UWV. Mensen met een licht verstandelijke handicap (IQ 50-70) en zwakbegaafden (IQ 70-90) ervaren de meeste problemen. Ook mensen met een psychische beperking, waaronder autisme, lopen tegen belemmeringen op. De oorzaken van de problemen zijn zeer divers. ‘Knelpunten in organisaties’ is de grootste groep. Het gaat daarbij onder meer om niet tijdig contact opnemen met cliënten, te lange en ondoorzichtige wachtlijsten en incorrecte bejegening.
In het juni-nummer van Zorgvisie Magazine is een artikel verschenen over de gevolgen van de transitie voor kwetsbare mensen.
