Zeeland uit de kast

Drie gemeenten in de provincie Zeeland werken samen aan de veiligheid en erkenning jonge lesbies, homo’s, biseksuelen en transgenders. “Het is niet moeilijk is als het misschien lijkt!”

Het is de Gay Pride-week: een mooie aanleiding om de rol van gemeenten bij de emancipatie van LHBT-jongeren uit te lichten. Dit vooral door te wijzen op goede voorbeelden, zoals te vinden in Zeeland. Daar doen de gemeenten Vlissingen, Goes en Middelburg, in samenwerking met het Anti Discriminatie Bureau van de provincie, ervaring op met beleid voor deze jonge groep inwoners. Wat hadden ze nodig? Ontmoeting en gezelligheid, staat in de publicatie Niet alleen anders van kenniscentrum Movisie.

“In 2012 is in Zeeland een project gestart voor het verbeteren van de veiligheid, weerbaarheid en sociale acceptatie van Zeeuwse LHBT-jongeren”, zegt Annique Weezepoel van het provinciale bureau. “Het project begon met een oproep aan jongeren voor een groepsinterview. De vraag was: Wat heb je nodig in Zeeland? Wat wil je? Hieraan deden vijftien jongeren in de leeftijd van 17 tot 24 jaar mee.”

Netwerk
De jongeren misten vooral een netwerk. “Ze hadden ook behoefte aan activiteiten of feestjes waar ze andere LHBT-jongeren konden ontmoeten. Die wilden ze best zelf organiseren. Een eerste groep van vier jongeren is daarmee aan de slag gegaan en intussen heeft zich een vaste groep van zo’n acht jongeren gevormd die allerlei activiteiten organiseert.”

De jongerengroep wordt ondersteund vanuit het LHBT-project in Zeeland en door drie coaches, die hen helpen met vragen rond de praktische organisatie van activiteiten. Momenteel begrijpen jongeren steeds beter hoe ze het zelf kunnen organiseren.

Ludieke acties
“Met de jongerengroep hebben we een succesvolle actie georganiseerd op Coming Out Day op 11 oktober”, vertelt Weezepoel over een actie die de lokale krant haalde. “We hebben een verbouwde kledingkast neergezet midden in het centrum. Deze hadden we beplakt met allerlei posters over LHBT-thema’s. Voor de kast stonden twee krukjes, waarop voorbijgangers konden gaan zitten om een gesprek aan te gaan met de jongere die letterlijk in de kast zat. De jongere vertelde aan de voorbijgangers zijn verhaal over zijn eigen coming out.”