'Soms is waarschuwen doeltreffender dan een bekeuring'

‘Best wel trots’ is Alexander van Beest, onlangs uitgeroepen tot boa van het jaar. ‘Hij gaat met een opdracht de deur uit en komt met vier opdrachten terug,’ vermeldde de jury onder meer over zijn uitverkiezing.

Helaas voelde Van Beest zich beroerd op de Dag van de BOA, waar het nieuws bekend werd gemaakt. De winnaar was daardoor niet aanwezig om zich op het schild te laten hijsen. Het gaat inmiddels weer beter, laat hij weten in een telefoongesprek met Gemeente.nu. En het probleem was de griep, voor alle duidelijkheid. Niet de zenuwen vanwege de nominatie.

Niet mals

Want zenuwachtig is Van Beest niet snel. Dat past ook niet bij het beroep van buitengewoon opsporingsambtenaar. ‘Wat we al niet naar ons hoofd geslingerd krijgen tijdens een rondje, dat is niet mals,’ zegt hij. Let wel: we hebben het hier niet over Amsterdam met hordes losgeslagen toeristen, maar over Vianen.

Ook in deze forensenstad onder Utrecht lopen genoeg korte lontjes rond. Van Beest handhaaft simpelweg de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) en andere regels. Als je dan je hond laat loslopen waar dat niet mag en je treft Van Beest op je pad – en hij ís vaak op pad – dan heb je dus een probleem.

Kijken naar situatie

Dat wil zeggen: Van Beest zal niet aarzelen je aan te spreken. Boa’s hebben bij het publiek soms de naam dat ze vooral fanatieke bonnenschrijvers zijn, maar tot die categorie rekent Van Beest zich niet. ‘Ik vind dat je altijd moet kijken naar de situatie. Soms is waarschuwen doeltreffender dan een bekeuring. Behalve bij een parkeerexces, want dat wordt wel direct beboet.’

Duidelijk uitleggen waarom je iemand aanspreekt, dat is belangrijk volgens Van Beest. ‘En gelukkig hebben de meeste mensen dan ook wel begrip en beginnen ze niet te schelden of erger.’ Escaleert het toch, dan is de politie zo ter plaatse. ‘Daar hebben we een hele goede samenwerking mee.’

Doorspelen naar collega’s

Dat hij met vier opdrachten terug zou komen als hij op pad gaat, vindt hij zelf wat overdreven. ‘Ik moest wel een beetje lachen toen ik dat las. Wat wél zo is: ik let goed op wat ik zie. Een losse stoeptegel bijvoorbeeld, of gedumpte spullen in de openbare ruimte daar moet ik wat mee. En ik kijk bij een melding ook goed of er nog andere problemen spelen. Bijvoorbeeld sociale problematiek binnen een gezin. Dat speel ik dan door naar collega’s binnen de gemeente.’

‘Alexander is veel meer dan de handhaver waarvoor hij is aangesteld,’ schreef de jury. Zo zette hij ook buurtbemiddeling op en regelde een AED (reanimatieapparaat) bij zijn standaarduitrusting. ‘Daar ben ik heel blij mee. Vaak zijn wij als eerste ter plekke als er een melding binnenkomt. We hebben de AED al verschillende keren gebruikt voordat de ambulance of andere hulpdiensten ter plaatse waren.’