Whitepaper: De omgevingswet – het omgevingsplan en het staatsrechtelijk tekort

Auteur: Prof. dr. F.P.C.L. Tonnaer is emeritus hoogleraar omgevingsrecht.

Gevaarlijke terugtred van de wetgever gesignaleerd” zo kopte het Nederlands Juristenblad van 26 april bij het bericht over het jaarverslag 2018 van de Raad van State. De Raad constateert voorzichtig dat de wetgever zijn rol in de praktijk soms beter kan vervullen dan nu gebeurt en vraagt om versterking van de wet en het wetgevingsproces.

Daartoe doet hij enkele aanbevelingen die het kader van deze whitepaper te buiten gaan. In deze whitepaper wil ik erop wijzen dat er nog een andere manier bestaat om ‘het rechtsstatelijk tekort’ dat de Raad signaleert aan te vullen. En dat betreft in plaats van delegatie aan ‘de uitvoerende macht’ het overlaten van wetgeving aan decentrale wetgevers. Zij hebben immers ook volwaardig gelegitimeerd deel aan de wetgeving en voldoen als zodanig aan de rechtsstatelijke eisen. Het profiel van de gemeenteraad als lokale wetgever wordt onder de Omgevingswet versterkt.

Daar moet meer aandacht voor komen. Biedt de decentrale wetgever mogelijkheden waar de centrale wetgever tekort schiet?

Aanvullingen, opmerkingen en/of tips? Reageer hieronder of stuur een mail.