In de strijd tegen het landelijke tekort aan woningen experimenteren gemeenten met nieuwe, flexibele woonoplossingen. Een onlangs verschenen rapport van Platform31 geeft twaalf voorbeelden uit kleinere gemeenten.
De krapte op de woningmarkt is niet langer voorbehouden aan de grote steden en stedelijke gebieden. Ook kleinere gemeenten kampen met een woningtekort. Zij hebben daarbij een extra uitdaging: nu nieuwe huizen bouwen betekent op sommige plekken in de toekomst misschien weer een overschot. Flexibele en vernieuwende woonvormen kunnen in zo’n geval een oplossing zijn, aldus kennis- en netwerkorganisatie Platform31.
Mogelijkheden flexwonen
Op dit moment wordt volop geëxperimenteerd met flexwonen. Dat concept is bedoeld voor woningzoekenden die snel woonruimte nodig hebben. Dit ter aanvulling op de reguliere woningmarkt. Denk aan woningen in tijdelijke gebouwen of locaties. Maar het kan ook gaan om een permanent gebouw waar bewoners elkaar snel opvolgen, al dan niet met tijdelijke huurcontracten. Er lopen projecten in allerlei soorten en maten, in verschillende prijsklassen, in steden en dorpen, voor verschillende doelgroepen en met verschillende eigendoms- en beheerconstructies.
Concrete voorbeelden
De onderzoekers geven in het rapport twaalf voorbeelden van flexibele woonoplossingen in kleinere gemeenten. Deze zijn eventueel aan te passen naar lokale omstandigheden elders. Zo is er de regionale koepel Achterhoekse Wooncoöperatie. Alle tachtig dorpen en buurtschappen binnen het werkgebied daarvan kunnen locaties aanbieden voor de plaatsing van de zogenoemde Uuthuuskes. De betrokken gemeenten plaatsen deze huisjes op basis van tijdelijke huurcontracten. De coöperatie verzorgt de toewijzing. De woonruimten zijn bestemd voor inwoners onder de 28 jaar, die een sociale binding hebben met het betreffende dorp.
Tijdelijke woonruimte
Een ander voorbeeld komt uit kerkdorp Ell in Midden-Limburg, behorend tot gemeente Leudal. Daar realiseert de dorpsgemeenschap, samen met een woningcorporatie, een woongemeenschap voor senioren en jongeren in een voormalig buurthuis.
Ook in Bergeijk worden er creatieve oplossingen voor het woningtekort bedacht. Hier richten ze zich op het beter benutten van de bestaande woningvoorraad. Denk aan het splitsen van woningen en toestemming voor tijdelijke bewoning, bijvoorbeeld van de garage of een tuinhuis. Zo komen jongere inwoners aan hun eerste woonruimte, zonder dat woningen bijgebouwd moeten worden, die op langere termijn wellicht weer overbodig worden.
Het toestaan van bewoning op campings en recreatie parken door de eigenaren van deze huisjes en woonwagens heeft Nederland nog niet zo lang geleden opeens verboden. Duizenden eigenaren van deze vakantie objecten werden opeens gedwongen om op zoek te gaan naar vervangende woonruimte. Voldeden ze niet aan deze eis, hing hen vaak een onbetaalbare dwangsom van € 30.000,== boven het hoofd. Onder deze druk, die nog vergezeld ging van oneerlijke en onjuist opgesomde gemeentelijke motieven hebben vele Gemeenten het leven van deze, vaak oudere, Mensen onnodig tot een hel gemaakt.