Inkoop doet veel goed, maar je ziet er helaas veel negativiteit over in de pers. Dat moet anders kunnen. Pak voor de verandering eens een positieve casus en treed daarmee naar buiten.
Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn niet hetzelfde. Als je dat als inkoper onvoldoende beseft, heb je het knap lastig. Onnodig ingewikkeld zelfs. “Choose your battle” is nog zo’n adagium. Maak niet overal een punt van, maar schat vooraf in welke strijd je wilt én kunt winnen. Beide wijsheden duiden erop dat je als inkoper niet in het centrum van het universum staat. Je werkt in een organisatie die een groter belang heeft, en dat is maar zelden precies hetzelfde als jouw inkoopbelang.
Het is bijzonder dat organisaties altijd zoeken naar inkopers die eager zijn: gretig en fanatiek om hun doelstellingen te behalen. Terwijl die eigenschappen je in de organisatie juist behoorlijk in de weg kunnen zitten. Effectief inkopen is namelijk serieus ingewikkeld. Om effectief te zijn – en wie wil dat niet? – moet je eerst weten wat het gewenste doel is. Klinkt als een open deur, maar dat is het echt niet. Er zijn maar weinig inkopers die precies weten welke organisatiedoelen zij moeten nastreven. Als je daar achter bent, heb je een goede strategie nodig. Welke ‘battles‘ ga je voeren? En hoe? Soms moet je eerst een stapje terug doen om er daarna twee vooruit te kunnen zetten.
In de meest recente uitgave van “Binnenlands Bestuur” (toonaangevend blad voor de Nederlandse overheidssector) staan liefst drie artikelen met een haakje naar inkoop. Het eerste gaat over het inkopen in het (relatief nieuwe) sociaal domein. De Jeugdzorg om precies te zijn. De strekking is dat inkopers meer op inhoud en minder op prijs moeten inkopen. Het gaat nu helemaal niet goed volgens de geïnterviewde bestuurder. Dat is volgens haar vooral te wijten is aan de inzet van externe inkoopadviseurs…
Het tweede artikel gaat over het negatieve standpunt van de overheid over Payrolling. Deze contractvorm levert weliswaar hoge flexibiliteit op voor de inleners, maar gaat vaak gepaard met lage lonen en hoge onzekerheid voor de werknemers. Ook hier wordt er een flinke sneer naar inkoop uitgedeeld. Door concurrentiedruk zou er in 85% van de gemeenten sprake zijn van onoorbare praktijken.
In het derde artikel staat een grote gemeente centraal, die de komende jaren de taken van de helft van de ambtenaren wil outsourcen om zo 10% kosten te besparen. Met de btw-component erbij, moet inkoop een slag van 25 à 30% maken. Vees succes daar met EMVI!
Zo maar drie ‘nieuwsitems’ waarbij inkoop niet in staat was om op een meer constructieve manier de pers te halen. We hoeven met inkoop niet de populariteitsprijs te winnen, maar we moeten ons er wel van bewust zijn hoe de buitenwereld naar ons kijkt. Wij weten dat we er het maximale uithalen, alleen we ‘verkopen’ het vaak zo beroerd.
De roep om meer inkoopmarketing neemt toe. Pak eens een positieve casus en treed daar mee naar buiten. Er gaat zoveel goed, inkoop draagt echt dagelijks bij aan de organisatiedoelstellingen en genereert ‘value for taxpayers money‘. Waarom zien we dan toch alleen maar inkooprottigheid in de media?
Be good and tell it!
Geef een antwoord