De proefvergadering is een rommeltje: mensen vallen in en uit het circuit, sommigen bestaan opeens in veelvoud en de verstaanbaarheid is hopeloos. ‘Misschien moeten we allemaal even uitloggen en weer in,’ stel ik voor. ‘Nu moet niet iedereen met allerlei voorstellen gaan komen, de ICT-mensen bepalen hier wat er gebeurt,’ zegt de burgemeester geërgerd.
Met iets meer woorden dan die van mij geeft de aangewezen ambtenaar de opdracht om: ‘allemaal even uit te loggen en om 19.55 weer inloggen.’ ‘Dan ga ik maar vier minuten breien’ app ik mijn collega. Dat wordt bellen, wat de tijd een stuk sneller doet gaan. We loggen weer in, het blijkt allemaal niets te helpen, de apparatuur en de wifi thuis krijgen de schuld en we geven we het op.
Bij presidium wordt besloten dat we voor de raadsvergadering dan in hemelsnaam maar allemaal naar het gemeentehuis moeten komen, waar we op aangewezen plaatsen verdeeld over het gemeentehuis digitaal zullen vergaderen. We gaan het zien.
Ik vergader daarna zeer succesvol met hetzelfde systeem met mijn fractie, met als enige technische ondersteuning een fractielid dat via haar werk dagelijks hiermee werkt. Ze geeft een uitstekende rondleiding. We besluiten twee moties te maken die ik komende vergadering ga indienen. Een verhoging van de moeilijkheidsgraad, altijd motiverend. Ja toch?
Comateuze Ipad
Dat vergaderen in het gemeentehuis plaatst mij voor een probleem, want de Ipad die ik gebruik voor dat doel is enige dagen geleden in coma geraakt en ik krijg hem niet wakker. Tegelijkertijd vergaderen en lezen op zo’n ding vind ik niet te doen, dus gebruik ik een tweede of mijn desktop. De comateuze Ipad had ik wel gemeld, maar dat werd afgedaan met ‘Als u iets nodig heeft dan zorgen wij dat het er is’ en ‘mevrouw Koene werkt met oude apparatuur’.
‘Wat?’ Dan maar zelf een oplossing zoeken. De laatst leesbare boodschap van mijn apparaat is een verwijzing naar de website. Die helpt me verder, maar wijst er streng op dat je voor Windows de nieuwste versie Itunes moet hebben. ‘Dat wordt niet meer gebruikt’ zegt mijn zoon in het voorbijgaan. Dat vind ik hoopvol, want dan zou de nieuwste wel eens oud genoeg kunnen zijn voor mijn Windowscomputer, die het verder nog puik doet. En dat is zo. Het kost wat tijd, maar mijn Ipad leeft weer en kan gebruikt worden.
Testsessie
Dus ga ik met mezelf vergaderen om van alles uit te proberen. En ook daar maak ik stappen. Mijn moties kan ik zichtbaar maken als ik ze wil presenteren en als ik een verklaring lees, kunnen mensen die meelezen. Ik moet het alleen nog oefenen. Zo meteen een fractielid bellen en een testsessie plannen. Maar eerst even mijn ochtendtoilet, want al werden mijn tips voor een betere presentatie als tijdverspilling weggewuifd, ik doe voor digitaal mijn best alsof ik er de deur voor uit moet.
Hanneke Koene is fractievoorzitter van GroenLinks in Eijsden-Margraten.
Geef een antwoord