De meeste managers vragen zich af of zij hun medewerkers wel willen of kunnen vertrouwen en zo ja, in hoeverre. Maar kunnen zij jóu eigenlijk wel vertrouwen? Sta je voor wat je zegt, en sta je er voor je medewerkers?
- Door: Hans Doorenspleet
De meeste managers vragen zich af of zij hun medewerkers wel willen of kunnen vertrouwen en zo ja, in hoeverre. Dit heeft in de eerste plaats te maken met vakmanschap en niet zo zeer met menselijke verhoudingen. Het gaat vooral om de vraag of de kennis en kunde goed genoeg is om bepaalde zaken aan iemand over te laten, om het vertrouwen er in te hebben dat die persoon de goede dingen op de goede manier zal doen.
Integriteit
Maar dat is maar een deel van het vertrouwen. De rest is de menselijke kant, die van intenties, die van integriteit. Die vraag is minder nadrukkelijk aanwezig. Net zoals een andere vraag. De manager vraagt zich nauwelijks af of zijn medewerkers hem wel vertrouwen. En voor zover hij zich dit al afvraagt, denkt hij daarbij vooral aan vakmanschap, aan zijn kwaliteiten als manager en als inhoudsdeskundige.
Natuurlijk vinden je medewerkers dat ook belangrijk, maar die hechten veel meer aan de andere kant, die van de intenties en integriteit!
Sta je voor wat je zegt, sta je voor wat er door iedereen belangrijk wordt gevonden, of sta je voor iets anders? Sta je er voor om ze te steunen, maar ook om ze te beschermen?
Je wordt gemonitord!
Je beseft het waarschijnlijk niet, net als vele managers met jou dat niet doen, dat je medewerkers je graag willen vertrouwen, maar dat wat daarvoor nodig is, continu gevolgd wordt. In beginsel wil men je vertrouwen, maar men kijkt steeds naar signalen waaruit blijkt of dat vertrouwen terecht is of niet. Jij zult je vooral via woorden laten zien, maar het vertrouwen wordt gebaseerd op je daden en op de consistentie van je daden met je woorden. Of te wel een mooi verhaal vertellen ter inspiratie werkt niet, als men weet of snel daarna constateert dat je eigen handelen daar niet mee in overeenstemming is.
Dat je niet beseft dat je vreselijk scherp in de gaten gehouden wordt komt doordat je jezelf enerzijds heel belangrijk vindt, en dat ben je ook voor de organisatie, maar anderzijds doordat je vindt dat het allemaal ook niet zo groot en belangrijk is. Hollandse nuchterheid en een beetje nederigheid om het ego in bedwang te houden. Hierdoor kan je je ook niet voorstellen dat je doen en laten zo nauwkeurig gevolgd wordt.
Een prachtige houding die je jezelf hebt aangemeten in je hoofd, maar je bent voor je medewerkers niet klein, je bent bepalend voor wat er gaat gebeuren en hoe ze zich daarbij voelen. Alles wat je doet ligt onder het vergrootglas.
Verdeel en heers
Wanneer je dingen vertelt aan een aantal mensen omdat die daar nu eenmaal iets mee moeten, maar je vertelt het daarmee niet aan een aantal anderen omdat je die niet lastig wilt vallen omdat ze al genoeg te doen hebben, kan dat goed bedoeld zijn, maar kan het ook als verdeel en heers ervaren worden. Dodelijk voor het vertrouwen.
Als je bepaalde dingen niet kunt vertellen omdat het vertrouwelijk is, maar je wilt toch wel iets laten weten en je vertelt een beetje, moet dat beetje wel in lijn zijn met wat er later bekend wordt.
Als je van iemand afscheid moet nemen omdat die niet goed genoeg functioneert, weten de collega’s dat echt ook wel. Als je het proces zorgvuldig en menselijk laat verlopen, heeft iedereen daar vrede mee. Maar als er daarna nog zo’n proces gestart wordt waarbij het niet zo duidelijk is voor de collega’s (omdat er eigenlijk andere factoren spelen), dan begeeft je je op heel glad vertrouwens-ijs.
Uitzonderingen vallen op
Als je vertelt dat er allerlei zaken niet meer mogelijk zijn omdat er bezuinigd moet worden, maar voor je zelf of je secretaresse worden vervolgens vrij kostbare spullen aangeschaft, dan kan je wel denken, ja, maar hier heb ik goede argumenten voor, het beeld klopt niet met wat je uitgesproken hebt. Bovendien zijn er wellicht ook wel heel andere goede uitzonderingen te maken, die niet gemaakt werden! Denk niet dat dit niet opvalt, want het valt wel op. Net zoals al die andere uitzonderingen, afwijkingen op de regel enzovoorts, die je zo gemakkelijk even laat gebeuren. Het valt niet alleen op, het doet iets met mensen, het doet iets met vertrouwen.
Transparantie
Vertrouwen is niet iets vanzelfsprekends! Word je er als manager van bewust dat je heel goed in de gaten gehouden wordt en dat het daarbij niet zozeer om je vakmanschap als leidinggevende gaat, maar vooral om je betrouwbaarheid als mens. En met dat bewustzijn komt het besef dat consistentie, openheid, transparantie niet alleen heel mooie woorden zijn, maar ontzettend belangrijk zijn.
Maar wat zijn ze ontzettend moeilijk waar te maken.
Lees hier meer over in mijn gratis mini e-Boek “Herstel het Vertrouwen”, of in mijn boek dat begin 2018 uitkomt: “Mensbewust Organiseren”.
Geef een antwoord