Vrijwel alle Nederlandse gemeenten, 99 procent, verwachten problemen bij de invoering van de Wet werken naar vermogen, zo stelt de FNV na eigen onderzoek.
De vrees van gemeenten blijkt uit de voorlopige resultaten van de Lokale Monitor, Werk, Inkomen en Zorg 2012.
Aan het onderzoek namen 182 Nederlandse gemeenten namen deel, waaronder de vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Hag. Op de vraag aan de gemeenten ‘Voorziet u problemen als het gaat om de plannen met betrekking tot de Wet werken naar Vermogen (WWNV)?’ gaven 150 gemeenten antwoord en op één na beantwoordden ze de vraag instemmend.
Financiële problemen
De gemeenten zijn ook bang voor financiële problemen bij de invoering, 85 procent denkt dat er onvoldoende budget is om de wet uit te voeren en daarnaast vreest 51 procent dat burgers die met de wet te maken krijgen financieel in de moeilijkheden komen.
WWNV een mislukking
FNV-bestuurder Leo Hartveld. “Hiermee wordt steeds duidelijker dat de Wet werken naar vermogen een mislukking wordt. Mensen met een arbeidsbeperking verliezen uitzicht op werk en inkomen, bedrijven in de sociale werkvoorziening komen in financiële moeilijkheden en de gemeenten zien veel problemen bij een onuitvoerbare regeling.”
Dinsdag 17 april presenteert FNV de volledige resultaten van de Lokale Monitor Werk, Inkomen en Zorg (LMWIZ), die elke twee jaar wordt uitgevoerd.
Video:
Jan Hamming, burgemeester van Heusden en waarnemend voorziter van de VNG-cie Werk en Inkomen, legt uit waarom gemeenten niet blij zijn met de uitwerking van de Wet werken naar vermogen.
10 reacties
Ben benieuwd wie die ene gemeente is!
Overigens is “voorziet u problemen” wel erg breed geformuleerd, de invoering van iedere nieuwe/aangepaste wet levert wel problemen op zo.
Als zo duidelijk is dat een wet onuitvoerbaar is dan moeten de uitvoerders maar laten zien dat ze de wet niet uit voeren in het belang van een deel van de inwoners van al die gemeenten.
Dat heet ongehoorzaamheid en is een goed medicijn tegen falend overheidsbeleid.
@ Herman: Ik denk dat die ene gemeente Almelo is: die probeert slecht nieuws altijd te maskeren of zo lang mogelijk uit te stellen…met luchtkastelen en loze praatjes. Net zoals de recessie Almelo niet zo zou treffen maar er grotendeel geen last van zou hebben. Kom maar eens op bezoek en laat u door NIET-OVERHEIDSMENSEN bijpraten. Dan hoort en ziet u een andere waarheid als men telkens vanuit de overheid predikt: de realiteit !
Sommige onderzoeken dienen niet uitgevoerd te hoeven worden omdat het te onderzoeken onderwerp van te voren al een dooddoener is. Het is verschrikkelijk dat een regering deze groep zo hard aanpakt. Zij zijn net diegenen die bescherming behoeven. Helaas behoren deze mensen tot de groep onmondigen.
Overigens kunnen ook vitale, en deskundige vijftigers niet aan de bak komen.
Iedereen wist dit, behalve zij het het bepaald hebben.
Tja dat krijg je he als de 4 grote gemeenten denken een beter software pakket te ontwikkelen dan op de huidige markt verkrijgbaar is! We go for shit 🙂
De wet is niet onuitvoerbaar, zolang je software partner maar de juiste ondersteuning kan bieden en je zorgt dat je op tijd mensen bijschoolt en instrueert.
Dit laat wederom zien dat in onze complexe en sterk veranderende samenleving ook de verticaal-hierarchische structuur en cultuur van politiek en bestuur moeten veranderen. Decentralisatie en bezuiniging zijn verkeerde benaderingen voor complexe problemen, want leiden tot perverse effecten i de vorm van een onuitvoerbare regeling.
Het gaat hier inderdaad om fundamentele en structurele veranderingen, oftewel een transitie. Maar dan dan is ook een transitie-aanpak vereist! Het kabinet doet dat niet, gooit de boel over de decentralisatieschutting, houdt de nodige financi?le middelen achter en gemeenten, instellingen en maatschappelijke organisaties mogen de brokken bijeen vegen. Dat kunnen zij als probleem zien, maar nog meer als een kans: namelijk om het zelf nu onderhand ook eens grondig anders en beter te doen en voor een transitie-aanpak te kiezen die hierbij hoort. Niet dankzij, maar ondanks het rijk.
Dat betekent geen hierarchische aanpak en besluitvorming over ambtelijke nota?s, nieuwe regels en controle mechanismen, maar een innovatief en participatief proces van co-creatie met alle relevante betrokkenen in transitienetwerken: dat betekent grondige en nieuwe agenderingsprocessen door koplopers van van belang zijnde instellingen, maatschappelijke organisaties, professionals, experts en overheden. Naarmate zij met elkaar vanuit een richtinggevend toekomstperspectief beter en verder toe kunnen werken naar feitelijke probleemanalyses, aansprekende doelen en optimale verdeling van rollen, biedt dat een betere basis voor effectieve middeleninzet en de best mogelijke resultaten.
Waar wachten VNG, gemeenten en andere betrokkenen nog op? De tijd dringt immers!
@Anoniempje: volgens mij gaat het hier niet bepaald alleen over de 4 grote gemeenten, het overgrote deel van 150 gemeenten voorziet problemen… Heeft volgens mij veel te maken met onvoldoende doordachte beleiduitwerking en een toch wel heel erg korte termijn waarop een en ander gerealiseerd moet zijn. Zoals Jan al zegt het wordt nu wel erg over de “decentralisatieschutting” gegooid… en dat terwijl het hier bepaald niet om een simpel wetje gaat.
Als het in de bijstand niet lukt met “gezonde” mensen hoe ga je dit dan doen met de nog veel zwakkere in onze samenleving. Deze z.g.n. Oplossingen worden altijd bedacht door mensen die heel ver afstaan van de werkelijke wereld.
Dit dossier wordt zwaar onderschat in Den Haag.
Gemeenten zijn tot op heden heel goed in staat geweest een stelselherziening op het gebied van de sociale zekerheid uit te voeren.
Nu krijgen de gemeenten een “mission impossible” opgelegd. De gemeenten kunnen dit financieel niet dragen; de budgetten zijn nu al niet meer toereikend.
VNG moet NU duidelijk kenbaar maken dat invoering gelet op de gestelde condities niet mogelijk en acceptabel is, kortom weigeren.
Ook hier geldt: “Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald”.
Eerst maar de werkgelegenheid gigantisch uitbreiden. Dat handjevol ondernemers is niet genoeg om al die mensen aan werk te helpen. Fabrieken worden niet meer gebouwd. Alles wordt geprivatiseerd. Na 18 jaar in de re-integratie gewerkt te hebben weet ik dat deze groep niet aan het werk komt. Ja soms voor een jaar met subsidie van de overheid daarna weer thuis.