Het Nieuwe Werken krijgt terecht veel aandacht, ook in regiegemeenten, maar zonder krachtig leiderschap is het kansloos.
– VISIE – Piet van Mourik
Ook bij De regisserende Gemeente propageren al sinds 2005 de bekende mantra’s van zelf bepalen hoe, waar en wanneer werken, de toegevoegde waarde centraal, eigen verantwoordelijkheid voorop, organisatie ondergeschikt, transparant waar het kan, collectieve ambities, thuis zijn in digitals en zorgen voor ICT in dienst van deze nieuwe werker.
Het mag geen nieuws zijn dat het wel eens uit de hand loopt. Door onkunde rondom 'handen en voeten geven' worden sommige gemeenten 'speeltuinen' met een dramatisch ingezakte productie. Wat wij intussen weten is dat de manier van leidinggeven cruciaal is om dit te voorkomen.
Wat is de essentie van leidinggeven dan?
Gemeenteland kenmerkt zich nogal eens door een vriendelijke en bevoogdende cultuur van toedekken. Men pampert tot men suf ziet en als de resultaten door een medewerker niet gehaald worden dan bedenkt men gepikeerd een externe oorzaak om maar niet “af te rekenen”.
Het Nieuwe werken gaat bovendien gepaard met de term loslaten als vorm van coaching. Maar bij Het Nieuwe Werken staat coaching voor anders vasthouden wat betekent dat leidinggeven systematisch gericht is op het behalen van eindresultaten.
Wat doet de eindresultaatgerichte coach?
Een leidinggevende houdt meer mensen tegelijk in de gaten en vraagt zich bij elk werkoverleg en individueel gesprek af of alle activiteiten naar het gewenste vooraf afgesproken resultaat op weg blijft gaan. Coachen betekent dus voortdurend wijzen op eindresultaten van een activiteit. Omschrijven aan welke eisen het gewenste eindresultaat moet voldoen is een bijpassend fenomeen. Dat moet ook wel omdat anders toetsing onmogelijk wordt.
Vervolgens zal de leidinggevende zich richten op de bestuursbesluiten om zijn Nieuwe Werkers in het gareel te houden als het resultaat niet gehaald dreigt te worden.
Voordelen?
Voor de gemeente betekent resultaatgericht leiding geven meer succes, betere planning, groter leereffect en bovenal meer betrokkenheid en motivatie bij de mensen. De voordelen voor de Nieuwe Werkers zijn groot. Medewerkers krijgen meer zicht op haalbaarheid van hun doelen en de daarbij benodigde middelen, er komt meer ruimte voor eigen aanpak, creativiteit en zelfstandigheid. De Nieuwe Werkers worden bovendien ‘objectiever’ beoordeeld. Deze duidelijkheid – want daar draait het om – leidt tot meer leren en motivatie bij werknemers.
Het lijkt een paradox maar om op een prettige manier resultaten te bereiken zijn harde cultuurregels nodig. Zo heeft iedereen maar één baas en mag de werknemer balans eisen tussen doel en middelen. Zo niet dan is de Nieuwe Werker verplicht dit van te voren te melden en de leidinggevende verplicht te helpen.
Not done
Ook het recht dat iedere werknemer met iedereen contact kan opnemen, onderhouden en beïnvloeden in de organisatie en erbuiten ongeacht positie. Natuurlijk zijn er meer regels mogelijk maar ik beperk me voor het gemak
Pietluttig? Absoluut niet. Duidelijkheid over verantwoordelijkheidsgebied in plaats van wazigheid past bij een volwassen manier van omgaan en aanspreken. Zonder krachtig leiderschap is Het Nieuwe Werken kansloos.
2 reacties
ik kan de opbouw van het artikel goed volgen. aan het eind gingen mijn wenkbrouwen toch flink omhoog. iedereen maar 1 baas? dat zie ik in de praktijk toch steeds minder, zeker daar waar in de organisatie HNW het snelst aan populariteit wint. benieuwd hoe anderen daar tegenaan kijken.
overigens… kunnen we stoppen met het NIEUWE werken als term? hoezo nog nieuw???
Beste Henk,
Ik begrijp je reactie. Volledig terecht en dat zal in de toekomst zeker opgaan als mensen tegelijkertijd voor 4 afdelingen en voor mijn part meerdere gemeenten tegelijk, virtueel of fysiek zelfstandig werken. Dan loopt het allemaal door elkaar en doet men “het” allemaal met elkaar. Zover is het in gemeenteland nog niet. In deze specifieke column gaat het om de situatie die meer aansluit bij de gemeente nu. Het Nieuwe Werken draait hier om medewerkers die een grotere zelfstandigheid krijgen dan voorheen en daarbij worden ondersteund. Hieraan verbonden is het begrip ‘empowerment’ waarbij medewerkers zich bewust zijn van zichzelf en hun invloed op de omgeving. Vanuit dat bewustzijn maken ze zelfstandig keuzes die leiden tot meer efficiency, grotere effectiviteit en meer plezier in hun werk. Dat neemt niet weg dat in de complexe integrale werkelijkheid van gemeenten voorlopig een leidinggevende zal blijven die doelen stelt, motiveert, ondersteunt en motiveert. Iemand die coachend en coordinerend met medewerkers afspraken maakt over de verwezenlijking van de resultaten. Dat wordt hier bedoeld met ??n baas.
Tot slot vind ook ik de term Het Nieuwe Werken een vreemde kreet. Volgens mij is het niks anders dan een organisatorische uiting van een maatschappelijke ontwikkeling.
Piet van Mourik.