De Tweede Kamer heeft de Wet versterking regie volkshuisvesting aangenomen, inclusief de bepaling dat gemeenten niet langer voorrang aan statushouders mogen geven bij het toewijzen van woningen.
In de wet is geregeld dat het Rijk een grotere rol krijgt in de woningbouw. Bijvoorbeeld om te bepalen waar er wordt gebouwd, en wie met voorrang in aanmerking kan komen voor een woning. Over dat laatste punt was eerder deze week een amendement ingediend dat tot veel discussie leidde.
Geen urgentieverklaring voor statushouders
In het amendement staat dat gemeenten voortaan geen urgentieverklaring aan statushouders mogen geven waarmee ze voorrang kunnen krijgen bij de toewijzing van een sociale huurwoning. Ook niet als ze voldoen aan de criteria die Nederlanders wel recht geven op voorrang. Bijvoorbeeld medische problemen of dakloosheid.
VNG: ongelijke behandeling van woningzoekenden
Verschillende partijen en organisaties hebben felle kritiek op dit plan. De wet leidt tot ongelijke behandeling van woningzoekenden, stelde de VNG voorafgaand aan de stemming in de kamer. Samen met Aedes en de Woonbond riep de VNG de Tweede Kamer in een brief op om de stemming over de wet uit te stellen tot na het zomerreces en om de gewijzigde wet met het amendement ter advisering voor te leggen aan de Raad van State. ‘Met dit amendement worden er juist ongelijke kansen gecreëerd voor woningzoekenden met een verblijfsvergunning die met urgentie op zoek zijn naar een huis. Een dakloos gezin met minderjarige kinderen krijgt nu met de Wet versterking regie volkshuisvesting urgentie. Een dakloos gezin met minderjarige kinderen met een verblijfsvergunning krijgt géén urgentie.’
Chaos en dakloosheid
Gemeenten krijgen bovendien grote problemen met het uitvoeren van de taakstelling om statushouders te huisvesten. ‘Gevolg is dat de opvang steeds verder volloopt met statushouders die niet gehuisvest kunnen worden.’ De VNG voorziet chaos in de opvang en mogelijke dakloosheid onder statushouders.
Wetsvoorstel ondanks bezwaren aangenomen
Ondanks de bezwaren en de tegenstem van oppositiepartijen die eerder vóór de wet waren, werd de wet na middernacht aangenomen.
Het is net alsof je rond etenstijd je voordeur openzet. Vervolgens komen er willekeurige mensen binnen die een vol gedekte tafel zien. Je vertelt je eigen partner en kinderen dat ze moeten wachten met eten totdat de gasten klaar zijn. Het credo ‘eigen volk eerst’ heeft een negatieve associatie, maar is dat gevoel niet gecreëerd met deze en vergelijkbare situaties?
Hoewel ik iedereen woonruimte gun, is de situatie al jaren oneerlijk, juist door de voorrang die statushouders wél jarenlang hebben gekregen. Daar gaan mensen van mopperen, als hun eigen kinderen niet aan de bak komen. Dan krijg je ontevredenheid, en dat leidt weer tot andere nare dingen. Wel vind ik dat de regels voor iedereen gelijk moeten zijn. Maar, dat hadden ze altijd al moeten zijn.