Een van de conclusies in de benchmark van de Landelijke Vereniging Lokale Belastingen (LVLB) is dat de gemeente steeds minder vaak haar belastingen kan innen. De schulden lopen op en het aantal kwijtscheldingen neemt toe, waardoor steeds meer belastingen ‘oninbaar’ zijn.
– COLUMN –
Bob Snelle
Dit is natuurlijk een flinke tegenvaller voor de gemeente. Waar de gemeente dit in het verleden opving door de tarieven te verhogen, lijkt de werkelijkheid er nu eentje waarbij het instrument belastingverhoging niet echt in goede aarde valt. Daarnaast is het de vraag of het stelselmatig verhogen van belastingen om het aantal kwijtscheldingen op te vangen wel een goede methode is. Immers, degene die zijn belastingen wel betaalt, gaat steeds meer betalen en hier zitten grenzen aan.
Het Rijk heeft met een reeks maatregelen, waaronder de recente btw-verhoging, gezorgd voor een flinke lastenverzwaring richting de burger. Hierdoor lijkt het onvermijdelijk dat in de toekomst meer gemeentelijke belasting oninbaar wordt.
Veranderingen kwijtscheldingsbeleid
Op het gebied van kwijtschelding van lokale belastingen is de laatste jaren ook veel veranderd. De gemeente heeft veel beleidsvrijheid bij de kwijtschelding van lokale belastingen. Zij konden al een ruimer kwijtscheldingsbeleid voeren dan het Rijk door bij de kosten van bestaan uit te gaan van honderd procent van de bijstandsnorm. De gemeente kan besluiten helemaal geen of slechts gedeeltelijke kwijtschelding te verlenen. Misschien is dit wel een oplossing. Geen of slechts gedeeltelijke kwijtschelding verlenen en hierbij tevens belastingverlaging doorvoeren.
Lagere belasting, hogere inkomsten
Bij een lagere belasting zou je mogen verwachten dat de betalingsmoraal verbetert en dat hierdoor de invorderingskosten omlaag gaan. Als er meer aanslagen betaald worden en minder invorderingskosten worden gemaakt, zijn er minder kosten en sluit de opbrengst beter aan op de begroting. Als dit gecombineerd wordt met een automatische incasso voor dit relatief lage maandbedrag, zou er misschien nog meer winst te halen zijn. Dus de gemeente bereikt met minder inspanning, evenwichtigere inkomsten. Het streven moet dan ook zijn om het oninbare bedrag zo laag mogelijk te houden. Het zoeken naar de juiste balans tussen geen of slechts gedeeltelijke kwijtschelding en de vastgestelde hoogte van de tarieven is een uitdaging voor de politiek.
_________________________________________________________________________________________________________
Bob Snelle is procesmanager bij Xcensus
1 reactie
Het dringt nog steeds niet bij vele mensen door dat als je een mensvriendelijker beleid maakt je vele problemen wegneemt…en dat je daar uiteindelijk meer onkosten door oplopende problemen mee bespaart. Het lijkt er zelfs op dat de politiek hier niet mee wil beginnen, omdat men dan een bestaande structuur in vele beleidsvormen drastisch moet veranderen. Liever houdt men de facade van tunnelvisie’oplossingen’ in stand, daarmee nog meer problemen veroorzakend als voorheen ! Tegelijkertijd schuift men de vroeger genomen verantwoordelijkheid langzaam maar zeker af (men veranderd de spelregels in BIJNA ieders nadeel TIJDENS het spel!) want men is immers toch niet verantwoordelijk voor de uitspraken die men doet in de regering…dus ook niet voor de almaar toenemende negatieve gevolgen ervan. (Pikmeerarrest: Deze strafrechtelijke immuniteit geldt al vele jaren voor de centrale overheid.)