Als de staatssecretaris echt werk wil maken van voorkomen en effectiever aanpakken van problematische schulden dan moet ze de rol van het Rijk onder de lopen nemen.
“De evaluatie van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) geeft een eenzijdig beeld”, schrijft de VNG in een reactie. “De evaluatie focust op de verbetermogelijkheden van gemeenten en heeft te beperkt aandacht voor de rol van de Rijksoverheid als schuldeiser.”
En juist die rol is essentieel bij de aanpak van schulden. Het Rijk is tenslotte één van de grootste schuldeisende partijen bij mensen die diep in de schulden zitten. Maar de rol van de overheid als schuldeiser komt nauwelijks naar voren en daarmee de mogelijke oplossingen die door een eventueel andere benadering mogelijk worden ook niet.
En dat is volgens de VNG ongewenst. “Het toenemende beroep op de gemeentelijke schuldhulpverlening valt niet los te zien van de opstelling en de rol van de overheidsschuldeisers. Als het Rijk werkelijk goede schuldhulpverlening wil, dan zal het ook moeten kijken naar de eigen rol als schuldeiser.”
Daarnaast bepleit de VNG ook weer een structurele verruiming van het budget. “De schuldenproblematiek neemt in omvang en complexiteit toe, maar de budgetten groeien niet mee. Vooral de kosten voor beschermingsbewind leggen een groot beslag op het gemeentelijk budget voor de aanpak van armoede en schulden.”
Divosa onderschrijft de mening van VNG. Ook de conclusie van de vereniging van leidinggevenden in het sociaal domein is duidelijk: “Zolang we de oorzaken van de schuldenproblematiek niet aanpakken, de vaste lasten voor mensen vaak te hoog zijn en de overheid het oplossen van schulden blijft bemoeilijken, worden we het probleem nooit de baas.”
