Minister Henk Kamp van Sociale Zaken laat weten dat het kabinet geen apart banenplan gaat instellen tegen de stijgende werkloosheid.
Tijdens een debat in de Tweede Kamer noemt Kamp noemt de minister een andere voorwaarde om dit probleem te beteugelen. Er is een “gevoel van urgentie” voor nodig. Het regeerakkoord zelf is “een groot banenplan”, volgens Kamp.
De prioriteiten van het kabinet zijn bezuinigen en hervormen om de financiën van de overheden weer op orde te krijgen. Het weet de oppositiepartijen niet geheel te overtuigen. PvdA, SP, GroenLinks, D66 en de ChristenUnie vragen om extra maatregelen.
Ik ben benieuwd naar de netto-effectiviteit van dit banenplan Regeerakkoord. Hoeveel mensen komen (aantoonbaar) door de bezuinigingsmaatregelen aan het werk ?
Sociale diensten en andere partners in de sociale zekerheid zijn zich m.i. heel erg bewust van de urgentie maar zijn zich nog steeds niet bewust dat het grote investeren in de wsw, het probleem niet oplost. Voor veel mensen is de wsw een oplossing, maar voor velen ook niet. En diegenen die hiervoor niet in aanmerking komen en vanwege de bezuinigingen en de gemaakte keuzes niet meer ondersteund worden zullen inderdaad steeds verder terugvallen. Eigen verantwoordelijkheid nemen is ??n ding, maar ze moeten er w?l toe in staat zijn en hiervoor intrinsiek gemotiveerd zijn. En daar wordt nauwelijks in ge?nvesteerd.
Ik ben het eens met het kabinetsstandpunt.
Laat de banenmotor/plannen voor werkgelegenheid komen vanuit de sociale partners en de gemeenten die de WWB en straks ook de WWNV gaan uitvoeren.
Uit divers onderzoek en ervaringsgegevens blijkt dat werkloos thuiszitten vaak leidt tot gezondheidsklachten die per saldo de samenleving meer kosten dan de investering in werkgelegenheidsprojecten.
Andere vraag: hoeveel mensen verliezen hun werk door dit banenplan regeerakkoord?
Komen er bij “een gevoel van urgentie” zomaar nieuwe banen? Of zou dit kabinet juist moeten investeren om de arbeidsmarkt te stimuleren zoals o.a. het IMF aangeeft.